Άρθρα,Για την Γυναίκα,Για τον Άνδρα

Τάνια Μπαταλαμά Σεξολόγος, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια Σεξουαλικών Δυσλειτουργιών.


Οι γυναίκες και άνδρες «του δρόμου» ή «της πιάτσας» απευθύνονται σε ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους άνδρες πελάτες αντίστοιχα, στο δρόμο ή σε μπαρ. Οι άνδρες «του δρόμου» επεκτείνουν την έρευνά τους για δουλειά σε λουτρά ομοφυλόφιλων, δημόσια πάρκα, και τουαλέτες. Οι επαγγελματίες του δρόμου χρεώνουν το λιγότερο από όλους τους επαγγελματίες του σεξ για τις υπηρεσίες τους. Οι άνδρες σπάνια δουλεύουν για νταβατζήδες, αλλά οι γυναίκες συνήθως ναι και πρέπει να μοιράζονται μία μεγάλη μερίδα από τα κέρδη τους μαζί τους. Οι επαγγελματίες του δρόμου είναι τα πιο πιθανά θύματα κακοποίησης και ληστείας από πελάτες ή νταβατζήδες. Νέες ιστορίες πολύ συχνά περιγράφουν την ανακάλυψη μιας δολοφονημένης πόρνης ή ένα κυνήγι για έναν κατά συρροή δολοφόνο ιερόδουλων. Επιπλέον, εξαιτίας της ορατότητάς τους, οι επαγγελματίες του δρόμου υπόκεινται συχνά σε συλλήψεις. Οι περισσότεροι επαναλαμβάνουν τον κύκλο σύλληψης, έκτισης σύντομης ποινή φυλάκισης, και αποφυλάκισης πολλές φορές κατά τη διάρκεια της καριέρας τους.

Ένας οίκος ανοχής είναι ένα σπίτι στο οποίο δουλεύει μία ομάδα από ιερόδουλες. Μία «μαντάμα» συνήθως λειτουργεί ως οικοδέσποινα και είναι συνήθως η διευθύντρια τους οίκου. Οι ιερόδουλες που δουλεύουν σε οίκους ανοχής όπου η πορνεία είναι παράνομη είναι κάπως πιο προστατευμένες από συλλήψεις από ότι τα άτομα που εκδίδονται στο δρόμο, επειδή είναι λιγότερο ορατές στην αστυνομία. Ωστόσο, οι ιερόδουλες σε κάποιους οίκους ανοχής βρίσκονται συχνά κάτω από τον απόλυτο έλεγχο του ιδιοκτήτη και δεν του επιτρέπεται να φύγουν από τον οίκο για 8 διαδοχικές μέρες. Μία μελέτη βρήκε ότι οι γυναίκες που δουλεύουν σε νόμιμους οίκους ανοχής στην πραγματικότητα ένιωθαν μεγαλύτερη ασφάλεια στην πορνεία του δρόμου επειδή μπορούσαν να αρνηθούν πελάτες που ήταν μεθυσμένοι ή είχαν επικίνδυνη εμφάνιση, ενώ οι διευθυντές των οίκων δεν τους επέτρεπαν να αρνηθούν κανέναν πελάτη. Η έρευνα όντως βρήκε περισσότερη σωματική βία στην πορνεία του δρόμου από ότι στην πορνεία σε οίκους ανοχής, αλλά τα ποσοστά και η σοβαρότητα της ψυχολογικής δυσφορίας από τη δουλειά ήταν η ίδια και στις δύο καταστάσεις.

Κάποιες αίθουσες για «μασάζ» που προσφέρουν ερωτικές υπηρεσίες συχνά θεωρούνται μία μοντέρνα εκδοχή των οίκων ανοχής με «γρήγορες υπηρεσίες». Ερεθισμός με το χέρι ή στοματικός ερεθισμός μέχρι τον οργασμό κανονίζεται συχνά έναντι αμοιβής αφού ο πελάτης μπει στο δωμάτιο του μασάζ. Επιπλέον, ο πελάτης μπορεί συχνά να αποφασίσει πόσο ντυμένη θέλει να είναι η μασέρ. Κάποιες φορές η συνουσία μπορεί να αποτελέσει μέρος του «μασάζ».

Οι συνοδοί (call girls και call boys), που προσφέρουν υπηρεσίες σε άνδρες, και οι ζιγκολό, που εξυπηρετούν γυναίκες, κερδίζουν περισσότερα από ότι οι επαγγελματίες σε άλλα είδη πορνείας. Συχνά προέρχονται τη μεσαία τάξη και συχνά προσφέρουν κοινωνική συντροφιά καθώς και σεξουαλικές υπηρεσίες για τους τυπικά πλούσιους, μεσήλικες και πιο ηλικιωμένους πελάτες τους. Επαφές με τέτοιους επαγγελματίες συνήθως γίνονται μέσω σύστασης ή μέσω «υπηρεσιών για συνοδούς» και αυτά τα άτομα συνήθως έχουν αρκετούς τακτικούς πελάτες. Συχνά υπάρχει ένα προσποιητό ρομαντικό ενδιαφέρον από την πλευρά του επαγγελματία του σεξ για τον πελάτη. Οι τακτικοί πελάτες είναι πιθανό να προσφέρουν στους επαγγελματίες ρούχα, κοσμήματα, και στέγαση. Η δημόσια ορατότητα για αυτούς τους επαγγελματίες είναι ελάχιστη, και το ρίσκο σύλληψης είναι μικρό.

Μία μελέτη βρήκε ότι οι άνδρες συνοδοί που δούλευαν μέσω ενός πρακτορείου συνοδών είχαν κατά μέσο όρο έξι πελάτες το μήνα, οι επισκέψεις στους πελάτες διαρκούσαν περίπου μία ώρα, και το στοματικό σεξ ήταν η πιο συχνή υπηρεσία που προσέφεραν. Οι περισσότεροι συνοδοί απέφευγαν το πρωκτικό σεξ. Περίπου το 80% των συνοδών αντιπαθούσε την επίδοση σε σεξ με τους πελάτες, και οι συνοδοί προτιμούσαν πελάτες που αναζητούσαν μη σεξουαλική συντροφιά για συνομιλία, ψυχαγωγία ή ταξίδια.

Αν και η πορνεία είναι παράνομη σε πολλές χώρες (π.χ. στο μεγαλύτερο τμήμα της Αφρικής, της Ασίας, της Ανατολικής Ευρώπης και των Ην. Πολιτειών), πολλοί άνθρωποι ισχυρίζονται ότι η νομιμοποίηση και η ρύθμιση της πορνείας θα ωφελήσει τη δημόσια υγεία επειδή θα οδηγήσει σε αυξημένη ασφάλεια για τα άτομα που εκδίδονται καθώς και για τους πελάτες τους.