Μερικά θέματα δε συζητούνται ποτέ, τουλάχιστον όχι την κατάλληλη στιγμή, εκτός αν οι γονείς είναι πρόθυμοι να αναλάβουν την πρωτοβουλία. Αναφερόμαστε σε ορισμένες πλευρές της σεξουαλικής ωρίμανσης που ένα παιδί μπορεί να μη σκεφτεί μέχρι να τις βιώσει. Αυτά περιλαμβάνουν την εμμηνορρυσία, την πρώτη εκσπερμάτιση και τους νυχτερινούς οργασμούς. Η εμπειρία της πρώτης εμμηνορρυσίας ή εκσπερμάτισης μπορεί να προκαλέσει αρκετό σοκ στους απροετοίμαστους.
Είναι σημαντικό τα νεαρά άτομα να έχουν επίγνωση αυτών των φυσιολογικών σωματικών αλλαγών πριν συμβούν. Η φυσική περιέργεια των παιδιών για το σεξ μπορεί να τα οδηγήσει να κάνουν αυτές τις συζητήσεις με φίλους, οι οποίοι συνήθως δεν είναι οι πιο αξιόπιστες πηγές πληροφόρησης. Είναι σίγουρα καλύτερο οι γονείς να παρέχουν μια πιο φυσική περιγραφή αυτών των φυσικών γεγονότων.
Οι περισσότεροι νέοι προτιμούν οι γονείς τους να είναι η κύρια πηγή σεξουαλικής πληροφόρησης και οι μητέρες και οι πατέρες να μοιραστούν εξίσου την ευθύνη αυτή. Οι έρευνες υποδηλώνουν ότι λιγότερο από το 20% των γονέων επιδίδονται σε ουσιαστικό διάλογο για το σεξ με τα παιδιά τους. Αυτό είναι δυστυχές, επειδή τα παιδιά και οι έφηβοι μπορούν να επωφεληθούν σημαντικά από τέτοιες συζητήσεις με τους γονείς τους.
Όσον αφορά τους γονείς που παίζουν ενεργό ρόλο στη σεξουαλική εκπαίδευση των παιδιών τους, οι μητέρες είναι πολύ πιο πιθανό από τους πατέρες να επιτελέσουν αυτή τη λειτουργία. Δυστυχώς, οι περισσότεροι έλληνες γονείς δεν προσφέρουν επαρκή σεξουαλική εκπαίδευση στα παιδιά τους. Οι έρευνες έχουν αποκαλύψει ότι ακόμα και όταν υπάρχει οικεία και ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ γονέων και παιδιών, το σεξ συχνά δε συζητείται. Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι φίλοι είναι η κύρια πηγή πληροφόρησης για το σεξ για τους νέους ανθρώπους στην Ελλάδα. Επομένως, το κενό που δημιουργείται από την έλλειψη της πληροφόρησης στο σπίτι είναι πιθανό να καλυφθεί με λανθασμένες πληροφορίες από τους συνομηλίκους και άλλες πηγές. Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες. Για παράδειγμα, ένας έφηβος μπορεί να ακούσει από φίλους ότι ένα κορίτσι δεν μπορεί να μείνει έγκυος αν επιδίδεται σε συνουσία μόνο περιστασιακά. Οι συνομήλικοι μπορεί επίσης να ενθαρρύνουν παραδοσιακή συμπεριφορά βασισμένη στο φύλο, και συχνά ασκούν πίεση ο ένας στον άλλον ώστε να γίνουν σεξουαλικά ενεργοί. Επομένως η πρόκληση για τους γονείς είναι το εάν θέλουν να εμπλακούν ενεργά στη σεξουαλική εκπαίδευση των παιδιών τους, ελαχιστοποιώντας κάποιες από τις παγίδες που αντιμετωπίζουν τα παιδιά και οι έφηβοι που στρέφονται στους συνομηλίκους τους για σεξουαλική (παρά)πληροφόρηση.
Οι γονείς μπορεί να διστάζουν να συζητήσουν για το σεξ με τα παιδιά τους επειδή ανησυχούν ότι τέτοιου είδους επικοινωνία θα ενθαρρύνει πρώιμους σεξουαλικούς πειραματισμούς. Ωστόσο, δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία ότι η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στο σπίτι συμβάλλει είτε σε ανεύθυνη σεξουαλική δραστηριότητα είτε αυξημένη πιθανότητα σεξουαλικής συμπεριφοράς στους εφήβους. Επιπλέον, οι έφηβοι που είναι ανοιχτοί, θετικοί, και επικοινωνούν με τους γονείς τους συχνά για το σεξ είναι πιο πιθανό να έχουν λιγότερους σεξουαλικούς συντρόφους και να ξεκινήσουν αργότερα τη σεξουαλική δραστηριότητα σε σχέση με τους εφήβους που δε συζητάνε με τους γονείς τους για το σεξ. Επιπλέον, η θετική επικοινωνία γονέων και εφήβων για το σεξ έχει συσχετιστεί με μειωμένο ρίσκο μετάδοσης σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων (ΣΜΝ), πιο συνεπή και αποδοτική χρήση αντισυλληπτικών μέτρων, και μειωμένα ποσοστά εφηβικής εγκυμοσύνης.
