Η σεξουαλική επικοινωνία δεν περιορίζεται σε λέξεις. Μερικές φορές ένα άγγιγμα ή ένα χαμόγελο μπορεί να μεταδώσει πολλές πληροφορίες. Ο τόνος της φωνής, οι χειρονομίες, οι εκφράσεις του προσώπου, και οι αλλαγές στην αναπνοή είναι επίσης σημαντικά συστατικά της μη λεκτικής σεξουαλικής επικοινωνίας. Παρακάτω θα αναφερθούμε σε τέσσερα συστατικά αυτού του είδους της επικοινωνίας: τις εκφράσεις του προσώπου, τη διαπροσωπική απόσταση, το άγγιγμα, και τους ήχους.
Οι Εκφράσεις του Προσώπου
Οι εκφράσεις του προσώπου συχνά επικοινωνούν τα συναισθήματα που βιώνει ένα άτομο. Αν και οι εκφράσεις των ανθρώπων σίγουρα ποικίλουν, οι περισσότεροι από εμάς έχουμε μάθει να αναγνωρίζουμε με ακρίβεια συγκεκριμένα συναισθήματα από τις εκφράσεις του προσώπου. Η οικειότητα μεταξύ των εραστών μπορεί να αυξήσει περαιτέρω την αξιοπιστία αυτής της δεξιότητας.
Το κοίταγμα των προσώπων των συντρόφων μας κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας συχνά μας προσφέρει μια γρήγορη ανάγνωση του επιπέδου της ευχαρίστησής τους. Αν δούμε ένα βλέμμα απόλυτης έκστασης, είναι πιθανό να συνεχίσουμε να παρέχουμε το ίδιο είδος ερεθισμού. Ωστόσο, αν το βλέμμα δείχνει κάτι λιγότερο από έκσταση, μπορεί να αποφασίσουμε να δοκιμάσουμε κάτι διαφορετικό ή να ζητήσουμε από τους συντρόφους μας προφορική καθοδήγηση.
Οι εκφράσεις του προσώπου μπορούν επίσης να δώσουν χρήσιμα στοιχεία όταν συζητάμε τις σεξουαλικές μας ανησυχίες με ένα σύντροφο. Αν το πρόσωπο ενός συντρόφου αντανακλά θυμό, άγχος, ή κάποιο άλλο δυσάρεστο συναίσθημα, μπορεί να είναι σοφό αυτό το συναίσθημα να αντιμετωπιστεί άμεσα («Μπορώ να δω ότι είσαι θυμωμένος-η. Μπορούμε να μιλήσουμε για αυτό;»). Από την άλλη πλευρά, ένα πρόσωπο που δείχνει ενδιαφέρον, ενθουσιασμό, ή εκτίμηση μπορεί να μας ενθαρρύνει να συνεχίσουμε να εκφράζουμε ένα συγκεκριμένο συναίσθημα ή μια ανησυχία. Είναι επίσης καλή ιδέα να έχουμε επίγνωση των μη λεκτικών μηνυμάτων που δίνουμε όταν οι σύντροφοί μας μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις ή τα αισθήματά τους. Μερικές φορές εμποδίζουμε ακούσια εν δυνάμει βοηθητικό διάλογο σφίγγοντας, για παράδειγμα, το σαγόνι μας ή κατσουφιάζοντας σε μία ακατάλληλη στιγμή.
Η Διαπροσωπική Απόσταση
Οι κοινωνικοί ψυχολόγοι και οι ειδικοί της επικοινωνίας έχουνε να πούνε πολλά για τον προσωπικό χώρο. Η ουσία αυτής της ιδέας είναι ότι τείνουμε να διατηρούμε διαφορετικές αποστάσεις ανάμεσα στον εαυτό μας και τους ανθρώπους με τους οποίους έχουμε επικοινωνία, ανάλογα με τη σχέση μας (πραγματική ή επιθυμητή) μαζί τους. Ο οικείος χώρος στον οποίο επιτρέπουμε στενούς φίλους και εραστές περιορίζει την επαφή πολύ λιγότερο από ότι η απόσταση που διατηρούμε μεταξύ του εαυτού μας και ανθρώπων που δε γνωρίζουμε ή δε συμπαθούμε.
Όταν κάποιος-α αποπειράται να μειώσει τη διαπροσωπική απόσταση, γενικά ερμηνεύεται ως μη λεκτικό σημάδι ότι αυτός ή αυτή ελκύεται από το άλλο πρόσωπο ή θα ήθελε πιο οικεία επαφή. Αντιστοίχως, εάν κάποιος-α αποσυρθεί όταν ένα άλλο πρόσωπο κινηθεί πιο κοντά, αυτή η πράξη μπορεί συνήθως να ερμηνευθεί ως έλλειψη ενδιαφέροντος ή ένα ευγενικό είδος απόρριψης.
Οι εραστές, των οίων η διαπροσωπική απόσταση γενικά διατηρείται στο ελάχιστο, μπορούν να χρησιμοποιήσουν στοιχεία του χώρου για να δείξουν επιθυμία για οικειότητα. Όταν ο/η σύντροφός μας έρχεται κοντά μας, κάνοντας το σώμα του/της διαθέσιμο στο άγγιγμα και τα χάδια μας, το μήνυμα της επιθυμίας για σωματική οικειότητα (όχι απαραίτητα σεξ) είναι εμφανές. Παρομοίως, όταν αυτός ή αυτή μαζεύεται στην άλλη πλευρά του κρεβατιού, μπορεί να είναι ένας τρόπος για να πει, «Παρακαλώ μην έρθεις πολύ κοντά απόψε.»
