Αρκετές μελέτες έχουν προσφέρει εμπειρικά δεδομένα για το ποιοι είναι οι λόγοι του διαζυγίου σύμφωνα με τους διαζευγμένους ανθρώπους. Οι ερευνητές βέβαια παραδέχονται ότι οι μελέτες δεν μπορούν να αναγνωρίσουν εάν οι αντιλήψεις των ανθρώπων για τα διαζύγιά τους αντιπροσωπεύουν όντως τις πραγματικές αιτίες ή εάν είναι σκέψεις που δημιουργήθηκαν μετά το γεγονός. Οι συμμετέχοντες των ερευνών ανάφεραν την απιστία ως τον πιο συχνό λόγω διαζυγίου. Η φτωχή γενική ποιότητα της σχέσης –έλλειψη επικοινωνίας, ασυμβατότητα, συγκρούσεις προσωπικότητας, και η σταδιακή αποξένωση- είναι άλλοι παράγοντες που αναφέρθηκαν. Σοβαρά προβλήματα, όπως ο αλκοολισμός, η χρήση ναρκωτικών ουσιών, και η σωματική και ψυχολογική κακοποίηση ήταν επιπλέον λόγοι διαζυγίου.
Οι άνδρες και οι γυναίκες έτειναν να δώσουν διαφορετικούς λόγους για το διαζύγιο. Οι γυναίκες ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν ότι η προβληματική συμπεριφορά των συζύγων τους οδήγησε στο διαζύγιο, ενώ οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να δηλώσουν ότι δε γνωρίζουν τι προκάλεσε το διαζύγιο. Το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο ήταν μία ακόμη μεταβλητή που οδήγησε σε διαφορές. Τα διαζευγμένα άτομα με υψηλότερο κοινωνικό και οικονομικό στάτους ήταν πιο πιθανό να αποδώσουν τα διαζύγιά τους σε έλλειψη αγάπης και επικοινωνίας, ασυμβατότητα, και τον εγωκεντρισμό των συζύγων τους. Σε αντίθεση, τα άτομα χαμηλότερου κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου περιέγραψαν τα οικονομικά προβλήματα, την κακοποίηση, και τον αλκοολισμό ως κύριους παράγοντες. Αναφορικά με τη θετική συναισθηματική προσαρμογή μετά από ένα διαζύγιο, οι άνθρωποι που θεώρησαν ότι ξεκίνησαν οι ίδιοι το διαζύγιο τα πήγαν καλύτερα σε σχέση με όσους δήλωσαν ότι το διαζύγιο ξεκίνησε λόγω του συντρόφου τους.
