Οι περισσότεροι άνθρωποι μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι θα μπορούν να τεκνοποιήσουν όταν αποφασίσουν να κάνουν οικογένεια. Η βίωση υπογονιμότητας είναι συνήθως ένα αναπάντεχο σοκ, μία κρίση. Καθώς η υπογονιμότητα ενός ζευγαριού γίνεται πιο φανερή και αναμφισβήτητη, οι σύντροφοι μπορεί να βιώσουν μια αίσθηση απομόνωσης από τους άλλους κατά τη διάρκεια κοινωνικών συζητήσεων που αφορούν την εγκυμοσύνη, τη γέννηση και την ανατροφή των παιδιών.
Το πρόβλημα της υπογονιμότητας μπορεί να έχει βαθιές αρνητικές συνέπειες για τη σχέση και τη σεξουαλική λειτουργία του ζευγαριού. Οι σύντροφοι μπορεί να αποξενωθούν ο ένας από τον άλλο και να πιστέψουν ότι ο άλλος δεν μπορεί να καταλάβει. Ο κάθε σύντροφος μπορεί να αισθανθεί ανεπαρκής και να αμφισβητήσει τη θηλυκότητα ή τον ανδρισμό του εξαιτίας των προβλημάτων σύλληψης. Ο καθένας μπορεί να νιώσει θυμό και ενοχή και να αναρωτηθεί γιατί αυτό συνέβη σε εκείνον/η. Τέλος, και οι δύο μπορεί να αισθανθούν θλίψη και να πενθήσουν για τις εμπειρίες ζωής που δεν μπορούν να έχουν – σύλληψη, εγκυμοσύνη, γέννηση, και ανατροφή των βιολογικών τους παιδιών.
Η ίδια η συνουσία μπορεί να φέρει στην επιφάνεια αυτά τα άβολα συναισθήματα και μπορεί να μετατραπεί σε μια συναισθηματικά οδυνηρή παρά ευχάριστη εμπειρία, γεμάτη με ανησυχία και λύπη για την αποτυχία τεκνοποίησης. Μελέτες έχουνε βρει ότι τα περισσότερα υπογόνιμα ζευγάρια βιώνουν έλλειψη σεξουαλικής ικανοποίησης ή σεξουαλική δυσλειτουργία κάποια στιγμή στη ζωή τους. Επιπλέον, οι ιατρικές διαδικασίες που χρησιμοποιούνται στη διάγνωση και θεραπεία της υπογονιμότητας παρεμβαίνουν στο σεξουαλικό αυθορμητισμό και στην ιδιωτικότητα του ζευγαριού. Το σεξ μπορεί να γίνει στρεσογόνο και μηχανικό, οδηγώντας σε άγχος απόδοσης που επηρεάζει τη σεξουαλική διέγερση και το συναισθηματικό δέσιμο.
Σε αντίθεση, μερικοί άνδρες και γυναίκες αναφέρουν ότι η υπογονιμότητα βοήθησε το γάμο τους. Ένα σημαντικό χαρακτηριστικό σε αρκετές μελέτες ήταν το γεγονός ότι οι άνδρες εξέφρασαν τα συναισθήματά τους και δεν απέφυγαν συζητήσεις με θέμα την εγκυμοσύνη ούτε προσπάθησαν να ξεχαστούν δουλεύοντας ασταμάτητα. Τα ζευγάρια που συζητούν άνετα μεταξύ τους για την υπογονιμότητά τους, όχι μόνο αυξάνουν το δέσιμο στη σχέση τους, αλλά μειώνουν και το ατομικό άγχος κάθε συντρόφου.
Για τα ζευγάρια που η υπογονιμότητα έχει επηρεάσει αρνητικά τη σεξουαλική τους ζωή και/ή τη σχέση τους, η θεραπεία μπορεί να αποδειχτεί εξαιρετικά χρήσιμη.
