Η καθυστερημένη εκσπερμάτιση ισόβιου τύπου (παρούσα σε όλη τη ζωή του άνδρα) μπορεί να έχει ποικίλα αίτια, τα οποία συνήθως αλληλεπιδρούν.
Σύμφωνα με τη νευροβιολογική προσέγγιση, η καθυστερημένη εκσπερμάτιση ισόβιου τύπου είναι μέρος της βιολογικής ποικιλομορφίας του χρόνου που χρειάζονται οι άνδρες για να εκσπερματίσουν στον κόλπο. Υπάρχει, δηλαδή, ένα εύρος στη σοβαρότητα της καθυστερημένης εκσπερμάτισης, από ήπια σε σοβαρά καθυστερημένη και τέλος αποτυχία εκσπερμάτισης. Αυτή η βιολογική ποικιλομορφία σχετίζεται με γενετικούς παράγοντες. Αν αυτό αληθεύει, σημαίνει ότι οι άνδρες μπορεί να γεννιούνται με μια βιολογική ευαλωτότητα να αναπτύξουν καθυστερημένη εκσπερμάτιση (π.χ. χαμηλή ευαισθησία πέους και/ή χαμηλή αποκριτικότητα ή αυξημένο κατώφλι του αντανακλαστικού εκσπερμάτισης). Ο ελλιπής σεξουαλικός ερεθισμός μπορεί να ενισχύσει τη βιολογική προδιάθεση ενός άνδρα να αναπτύξει καθυστερημένη εκσπερμάτιση.
Τα ψυχολογικά αίτια περιλαμβάνουν: αρνητικές εμπειρίες όπως ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, τραυματικές σεξουαλικές εμπειρίες, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αναστολές για αιτήματα που αφορούν σεξουαλικές επιθυμίες, διαστρεβλωμένες στάσεις και προσδοκίες, φόβος εγκυμοσύνης, άγχος επίδοσης. Βαθιά ριζωμένες συγκρούσεις ή υποσυνείδητοι φόβοι ή φαντασιώσεις, που ως βάση έχουν έναν παράλογο φόβο ενδοκολπικής εκσπερμάτισης μπορεί επίσης να βρίσκονται στη ρίζα των προβλημάτων καθυστερημένης εκσπερμάτισης. Τέτοια παραδείγματα είναι: φόβοι αιμομιξίας, φόβοι ευνουχισμού (κυριολεκτικοί φόβοι ότι το πέος μπορεί να τραυματιστεί στον κόλπο ή μεταφορικοί, όπως φόβοι απώλειας του εαυτού), ο φόβος μήπως πληγωθεί η γυναίκα (το πέος δρα ως επικίνδυνο όπλο και η συνουσία και κυρίως ο οργασμός και η εκσπερμάτιση βιώνονται από τον άνδρα ως πολύ απειλητικοί και βλαβεροί για τη γυναίκα), φόβος απώλειας σπέρματος (μερικοί άνδρες έχουν την πεποίθηση ότι κάθε εκσπερμάτιση εμπεριέχει μια απώλεια ζωτικότητας, προκαλώντας μια τεράστια αδυναμία ή ακόμη κάτι χειρότερο, και ότι επομένως, η εκσπερμάτιση θα έπρεπε να αποφεύγεται) ή φόβοι απώλειας ελέγχου (το να αφεθεί κάποιος, η αλλαγμένη συνείδηση, και η απώλεια του ελέγχου που σχετίζονται με τον οργασμό).
Σύμφωνα με τις υποθέσεις της εχθρότητας και του θυμού, οι άνδρες με καθυστερημένη εκσπερμάτιση επιδεικνύουν δυνατά αισθήματα εχθρότητας, θυμού ή οργής προς τις γυναίκες. Αυτά τα συναισθήματα μπορεί να οφείλονται σε διαφορετικές πηγές σχετιζόμενες με ανεπίλυτες συγκρούσεις της ψυχοσεξουαλικής ανάπτυξης και μπορεί να κρύβονται πίσω από φανερά τρυφερή συμπεριφορά προς τις γυναίκες. Μερικές θεωρίες προτείνουν ότι οι παραφιλικές ορμές ή φαντασιώσεις έχουν ιδιαίτερη σημασία σε άνδρες με ανεσταλμένη εκσπερμάτιση. Καθώς η σεξουαλική διέγερση βασίζεται σε συγκεκριμένα ερεθίσματα για αυτούς τους άνδρες, η διέγερση που είναι δυνατή στο σεξ με σύντροφο μπορεί να επαρκεί για απόκτηση στύσης, αλλά όχι για οργασμό μέσω συνουσίας.
Επιπλέον, πολλοί ακόμη διαφορετικοί παράγοντες μπορεί να εμπλέκονται, όπως ενοχές λόγω περιοριστικής σεξουαλικής ή αυστηρής θρησκευτικής ανατροφής, ή διαμάχες που απορρέουν από στερεότυπα ανδρισμού όπου ο άνδρας δεν επιτρέπεται να δείξει συναισθήματα.
Μια άλλη εξήγηση είναι ότι η καθυστερημένη εκσπερμάτιση είναι στην ουσία πρόβλημα επιθυμίας και διέγερσης, που παρουσιάζεται ως δυσλειτουργία οργασμού. Υποστηρίζεται ότι τα αίτια είναι ο αυτο-σεξουαλικός προσανατολισμός του άνδρα μου μπορεί μόνο να επιτρέψει και να απολαύσει τα δικό του αυτο-ερεθισμό μέσω του αυνανισμού.
Συμπεριφορικά, έχει προταθεί ότι οι ιδιοσυγκρασιακές τεχνικές αυνανισμού είναι ανάμεσα στις πιο συχνές αιτίες της καθυστερημένης εκσπερμάτισης. Σε πολλές περιπτώσεις, ο άνδρας έχει μάθει να εκσπερματώνει μόνο ως απόκριση σε ένα συγκεκριμένο, συχνά πολύ έντονο, άγγιγμα από το δικό του χέρι σε ένα συγκεκριμένο σημείο του πέους. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι μια εντελώς εξαρτημένη σεξουαλική δυσλειτουργία.
Τέλος, διαπροσωπικοί παράγοντες όπως προβλήματα στη σχέση των συντρόφων επίσης μπορούν να συμβάλουν στο πρόβλημα της καθυστερημένης εκσπερμάτισης.
