Τα άσεμνα τηλεφωνήματα (που μερικές φορές αποκαλούνται τηλεφωνική σκατολογία ή αισχρολογία) είναι μία ακόμα μορφή παραφιλίας. Οι άνθρωποι που κάνουν άσεμνα τηλεφωνήματα μοιράζονται ορισμένα χαρακτηριστικά με τους επιδειξίες. Επομένως τα άσεμνα τηλεφωνήματα θεωρούνται από μερικούς ειδικούς υποκατηγορία της επιδειξιμανίας. Οι άνθρωποι που κάνουν άσεμνα τηλεφωνήματα τυπικά βιώνουν σεξουαλική διέγερση όταν τα θύματά τους αντιδρούν με σοκ ή τρόμο, και πολλοί αυνανίζονται κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά από μια «επιτυχημένη» τηλεφωνική συνδιάλεξη. Τα άτομα που κάνουν τις κλήσεις είναι συνήθως άνδρες, και συχνά υποφέρουν από έντονα αισθήματα ανεπάρκειας και ανασφάλειας. Τα άσεμνα τηλεφωνήματα είναι συχνά ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορούν να έχουν σεξουαλικές ανταλλαγές. Ωστόσο, όσον αφορά τη σχέση τους με το άλλο φύλο, συχνά δείχνουν μεγαλύτερο άγχος και εχθρότητα απ’ ότι οι άνθρωποι που τείνουν προς την επιδειξιμανία. Ευτυχώς, τα άτομα που κάνουν τις κλήσεις σπάνια πραγματοποιούν τις προφορικές απειλές τους.
Ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης των ατόμων που κάνουν άσεμνα τηλεφωνήματα είναι ο εξής: Αρχικά, συχνά το άτομο που τηλεφωνεί έχει επιλέξει ένα όνομα τυχαία από έναν τηλεφωνικό κατάλογο ή ίσως γνωρίζει το δέκτη από κάποια άλλη πηγή και απλώς τον δοκιμάζει για να δει τι είδους αντίδραση μπορεί να προκαλέσει. Η αρχική αντίδραση του δέκτη μπορεί να είναι κρίσιμη για τις επακόλουθες πράξεις του δράστη. Το άτομο που καλεί θέλει ο δέκτης να τρομοκρατηθεί, να σοκαριστεί ή να αηδιάσει. Επομένως, η καλύτερη απόκριση είναι να μην υπάρξει ανοιχτή αντίδραση. Το απότομο κλείσιμο του τηλεφώνου μπορεί να αποκαλύψει τη συναισθηματική κατάσταση του δέκτη και να παράσχει ενίσχυση στο άτομο που έκανε την κλήση. Είναι καλύτερα το ακουστικό του τηλεφώνου να αφεθεί μαλακά στη θέση του και ο δέκτης να συνεχίσει τη δουλειά του. Αν το τηλέφωνο χτυπήσει ξανά αμέσως, ο δέκτης καλά θα κάνει να το αγνοήσει. Το πιθανότερο είναι ότι το άτομο που τηλεφώνησε θα ψάξει για άλλα, πιο κατάλληλα θύματα.
Άλλες τακτικές μπορεί επίσης να είναι βοηθητικές. Για παράδειγμα, ο δέκτης μπορεί να προσποιηθεί ότι είναι κουφός ή να αφήσει κάτω το τηλέφωνο με την πρόφαση ότι έχει άλλη κλήση και να μην το ξανασηκώσει. Τέλος, ο έλεγχος των κλήσεων μέσω τηλεφωνητή ή αναγνώρισης κλήσεων είναι μια άλλη πρακτική λύση. Το άτομο που τηλεφώνησε είναι πιθανό να το κλείσει χωρίς τη συναισθηματική ανταπόκριση ενός ατόμου.
Εάν κάποιος ενοχλείται συνεχώς από άσεμνα τηλεφωνήματα μπορεί να πάρει επιπλέον μέτρα. Μπορεί να ζητήσει από την τηλεφωνική του εταιρεία να αλλάξουν το νούμερό του χωρίς να το καταχωρήσουν στον τηλεφωνικό κατάλογο ή να ζητήσει ανίχνευση της κλήσης. Στη συνέχεια, ο δράσης προειδοποιείται γραπτώς ότι πρέπει να σταματήσει τις κλήσεις διότι θα υπάρξουν νομικές συνέπειες. Φυσικά, η ανίχνευση κλήσεων δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αν το τηλεφώνημα γίνεται από τηλεφωνικό θάλαμο ή κινητό τηλέφωνο. Τέλος, το σφύριγμα στο ακουστικό –μια συμβουλή που δίνεται συχνά- μάλλον δεν είναι καλή ιδέα επειδή ο δέκτης μπορεί να λάβει την ίδια μεταχείριση.
