Πώς μαθαίνουν σήμερα οι έφηβοι για το σεξ; Κινούμενοι μέσα από μία ατελείωτη παροχή διαδικτυακού πορνό. Η πορνογραφία στο ίντερνετ είναι σήμερα η προκαθορισμένη μορφή σεξουαλικής «εκπαίδευσης» για έναν αυξανόμενο αριθμό παιδιών επειδή δε λαμβάνουν την πληροφόρηση που χρειάζονται από αλλού. Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν αυτή την προοπτική τρομακτική. Αν και είναι απίθανο ότι ένας γονέας θα εμποδίσει τα παιδιά του από το να ψάξουν για πορνό, αυτό που μπορεί να κάνει είναι να διδάξει τα παιδιά του για το σεξ με έναν υπεύθυνο τρόπο έτσι ώστε το πορνό να μη γίνει το εγχειρίδιό τους για το σεξ και τις σχέσεις.
Όταν πρόκειται να διδάξουν τα παιδιά τους για το σεξ, οι περισσότεροι γονείς δε γνωρίζουν τι θα έπρεπε να πούνε, πώς να το πούνε, ή πότε θα έπρεπε να συμβεί. Ως αποτέλεσμα, πολλοί γονείς δε μιλάνε καθόλου για το σεξ, ή δεν αναφέρονται σε αυτό με σοβαρό τρόπο. Αυτό είναι κρίμα καθώς οι περισσότεροι έφηβοι αναφέρουν ότι οι γονείς τους είναι τα πρόσωπα με τη μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή τους όταν πρόκειται για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με το σεξ. Επίσης, οι περισσότεροι έφηβοι δηλώνουν ότι θα ήταν πιο εύκολο για αυτούς να αναβάλουν τη σεξουαλική δραστηριότητα αν μπορούσαν να μιλήσουν περισσότερο στους γονείς τους για το σεξ. Επομένως, πότε θα έπρεπε ένας γονέας να κάνει «τη συζήτηση» και τι θα έπρεπε να πει;
1. Η συζήτηση για το σεξ πρέπει να αρχίσει νωρίς. Υπερβολικά πολλοί γονείς θέλουν να περιμένουν μέχρι τα παιδιά τους να είναι μεγαλύτερα ή μέχρι η στιγμή να φαίνεται «σωστή». Ωστόσο, όσο περισσότερο περιμένει κανείς, τόσο λιγότερο πιθανό είναι ότι θα συμβεί η συζήτηση, ή εάν συμβεί, μπορεί να είναι πολύ αργά. Κατά κοινή παραδοχή, είναι πιο δύσκολο να καθοριστεί η «σωστή» ηλικία με τα αγόρια από ότι είναι με τα κορίτσια, επειδή η εμμηνορρυσία των κοριτσιών προσφέρει μία φυσική αφορμή για τη συζήτηση σχετικά με τη σεξουαλική ανάπτυξη. Ωστόσο, αν λάβουμε υπόψη ότι μερικά παιδιά ψάχνουν για πορνό στο διαδίκτυο από την ηλικία των έξι, γίνεται φανερό ότι και τα αγόρια και τα κορίτσια χρειάζονται μαθήματα σχετικά νωρίς με περιεχόμενο κατάλληλο για την ηλικία τους.
2. Καλό θα είναι ο γονέας να μάθει πότε και τι μαθαίνουν τα παιδιά του στο σχολείο για το σεξ, και να είναι έτοιμος να συμπληρώσει τα κενά. Μια καλή ιδέα είναι να γίνει μια συζήτηση με το δάσκαλο σχετικά με το τι θα καλυφθεί (στην Ελλάδα δυστυχώς η σεξουαλική εκπαίδευση είναι στην καλύτερη περίπτωση ελλιπής και στη χειρότερη παντελώς απούσα). Ο γονέας δε θα έπρεπε να υποθέσει ότι τα παιδιά του παίρνουν όλες τις γνώσεις που χρειάζονται. Χρειάζεται να ξέρει τι προσφέρει το σχολείο ώστε να το συμπληρώσει και να απαντήσει ερωτήσεις.
3. Ο γονέας θα πρέπει να αναγνωρίσει ότι η αβεβαιότητα και η αμηχανία είναι τυπικές αντιδράσεις για οποιονδήποτε γονέα σε αυτή την κατάσταση. Ο γονέας δε θα έπρεπε να αποφύγει τη συζήτηση επειδή δε γνωρίζει πώς ή επειδή οι δικοί του γονείς δεν του μίλησαν ποτέ για το σεξ. Λίγοι άνθρωποι γνωρίζουν τι θα έπρεπε να πούνε σε αυτή την κατάσταση, και δεν υπάρχει ένας «σωστός» τρόπος για να γίνει η συζήτηση. Μπορεί ο γονέας να βρει την κουβέντα ντροπιαστική, αλλά αν ανησυχεί ότι δε θα έχει τις κατάλληλες λέξεις ή δε θα μπορέσει να περιγράψει τα πράγματα αρκετά καλά, μπορεί να φέρει μερικές εικόνες και βιβλία για βοήθεια, ή να προσπαθήσει να «δέσει» τη συνομιλία με πράγματα που βλέπει μαζί με τα παιδιά του στην τηλεόραση.
4. «Καυτά» και σοβαρά θέματα δε θα πρέπει να μείνουν εκτός συζήτησης. Η συζήτηση του γονέα με το παιδί του για το σεξ θα πρέπει να περιλαμβάνει περισσότερα από απλώς τη διαδικασία με την οποία γίνονται τα μωρά, επειδή το παιδί θέλει (και χρειάζεται) να γνωρίζει περισσότερα από απλώς τα βασικά. Θέματα όπως ο σεξουαλικός προσανατολισμός, ο αυνανισμός, το στοματικό σεξ, και η σεξουαλική επίθεση θα πρέπει να καλυφθούν επίσης. Ο γονέας μπορεί να σκεφτεί ότι ο μοναδικός σκοπός εδώ είναι να διδάξει στο παιδί του πώς να αποφεύγει μια εγκυμοσύνη, αλλά καλό θα ήταν να έχει στο μυαλό του ότι η κολπική διείσδυση είναι μία μόνο από τις πολλές σεξουαλικές δραστηριότητες που μπορεί να επιδιώξουν οι έφηβοι και ότι δεν είναι όλα τα παιδιά ετεροφυλόφιλα.
5. Ο γονέας θα έπρεπε να συνεχίζει τη συζήτηση όταν χρειάζεται και να μιλήσει επίσης και για τις σχέσεις. Τέλος, καλό θα ήταν να ληφθεί υπόψη ότι η «συζήτηση» δεν είναι γεγονός της μίας φοράς. Πρόκειται για συνεχιζόμενη κουβέντα. Νέες ερωτήσεις σίγουρα θα προκύψουν και είναι αδύνατο να διδαχτεί κάποιος τα πάντα με μία συνομιλία. Επίσης, ο γονέας θα πρέπει να θυμάται ότι οι συζητήσεις δε θα έπρεπε να εστιάζουν αποκλειστικά στο σεξ –είναι σημαντικό να συμπεριληφθούν και οι σχέσεις. Η ανάπτυξη υγιών σχέσεων είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι μαθαίνουν μέσα από δοκιμές και λάθη. Το σεξ, η αγάπη, ο έρωτας, και η οικειότητα πάνε μαζί, για αυτό καλό θα ήτανε να συνδεθούν μεταξύ τους στην πορεία των συζητήσεων.
