Πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες θεωρούν ότι οι γονείς έχουν μεγάλη επιρροή στη διαμόρφωση του ρόλου του φύλου των παιδιών τους. Η πιο πρώιμη έκθεση ενός παιδιού στο τι σημαίνει να είναι κανείς άνδρας ή γυναίκα τυπικά παρέχεται από τους γονείς. Οι γονείς συχνά έχουν διαφορετικές προσδοκίες για τα αγόρια και τα κορίτσια, και αυτές οι προσδοκίες είναι φανερές στις αλληλεπιδράσεις τους. Γενικά, οι γονείς τείνουν να είναι πιο προστατευτικοί και να θέτουν περισσότερους περιορισμούς στα θηλυκά βρέφη και να παρεμβαίνουν λιγότερο και να προσφέρουν περισσότερη ελευθερία στα αγόρια. Επιπλέον, οι έρευνες έχουν βρει ότι οι γιοι είναι πιο πιθανό από τις κόρες να λάβουν γονεϊκή ενθάρρυνση για συμπεριφορές διεκδίκησης και για έλεγχο ή περιορισμό της συναισθηματικής τους έκφρασης, ενώ τα κορίτσια ενθαρρύνονται περισσότερο για συμπεριφορές επίδοσης σε κοινωνικές δραστηριότητες.
Αν και ένας αυξανόμενος αριθμός γονέων έχουν αρχίσει να ευαισθητοποιούνται σχετικά με τις συνέπειες των παιχνιδιών ενός παιδιού για τους ρόλους των φύλων, πολλοί άλλοι ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να παίζουν με παιχνίδια που βοηθούν στην ετοιμασία τους για συγκεκριμένους ρόλους των φύλων στην ενήλικη ζωή. Στα κορίτσια δίνονται συχνά κούκλες, σερβίτσια τσαγιού, και μινιατούρες επίπλων κουζίνας. Τα αγόρια συχνά λαμβάνουν πράγματα όπως φορτηγά, αυτοκίνητα, μπάλες και ψεύτικα όπλα. Τα παιδιά που παίζουν με παιχνίδια που θεωρούνται κατάλληλα μόνο για το άλλο φύλο συχνά επιπλήττονται από τους γονείς τους. Επειδή τα παιδιά είναι ευαίσθητα σε αυτές τις εκφράσεις δυσαρέσκειας, συνήθως αναπτύσσουν επιλογές για παιχνίδια που είναι συνεπείς με τις προσδοκίες των γονέων τους για τους ρόλους των φύλων.
Η ύπαρξη σημαντικών προτιμήσεων για παιχνίδια κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας , που συνήθως είναι εμφανείς από την ηλικία των δύο ή τριών ετών, υποστηρίζεται από πολλά στοιχεία και δεν αποτελεί αντικείμενο διαφωνίας μεταξύ των κοινωνικών επιστημόνων. Ωστόσο, όσον αφορά στις αιτίες αυτών των προτιμήσεων, οι απόψεις διαφέρουν. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι η κοινωνική μάθηση επηρεάζει σημαντικά την επιλογή των παιχνιδιών. Μία άλλη οπτική προσφέρεται από τον αναπτυσσόμενο κλάδο της εξελικτικής ψυχολογίας. Η εξελικτική ψυχολογία διατείνεται ότι πολλές από τις ανθρώπινες συμπεριφορές, ακόμη και μερικές που φαίνονται να είναι αποκλειστικά προϊόν κοινωνικής μάθησης, έχουν διαμορφωθεί από μία μακρά περίοδο βιολογικής εξέλιξης. Αυτή η εξέλιξη έχει ευνοήσει την επιλογή γονιδίων που προδιαθέτουν τα άτομα για ορισμένες συμπεριφορές ειδικές για το φύλο τους και επομένως βοηθούν στην επιβίωση και αναπαραγωγή του είδους.
Ο Gerianne Alexander (2003) έχει προτείνει μία εξελικτική οπτική για την προέλευση προτιμήσεων για παιχνίδια με βάση το φύλο. Εν συντομία, ο Alexander υποστηρίζει ότι οι προτιμήσεις των αγοριών για «αρρενωπά» παιχνίδια, όπως τα φορτηγά και οι μπάλες, τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενεργώς και να παρατηρηθούν καθώς κινούνται στο χώρο, αντανακλούν την προσαρμοστική σημαντικότητα της απόκτησης δεξιοτήτων σχετικών με το χώρο, που είναι χρήσιμες για καθήκοντα επιβίωσης του είδους, όπως είναι το κυνήγι άγριων ζώων για τροφή. Παρομοίως, οι προτιμήσεις των κοριτσιών για «θηλυπρεπή» παιχνίδια, όπως οι κούκλες, μπορεί να αντανακλούν το προσαρμοστικό πλεονέκτημα αποκτημένων συμπεριφορών που βασίζονται στους ρόλους των φύλων οι οποίες είναι χρήσιμες για τη φροντίδα των βρεφών και την ανατροφή των παιδιών. Από αυτή την εξελικτική οπτική η συσχέτιση μεταξύ των προτιμήσεων για παιχνίδια και των συμπεριφορών που βασίζονται στους ρόλους των φύλων εξελίχτηκαν από τους κοινωνικούς ρόλους των πρώιμων αρσενικών και θηλυκών, και οι προτιμήσεις για αντικείμενα όπως τα παιχνίδια μπορεί να υποδηλώνουν μία βιολογική ετοιμότητα για έναν «αρρενωπό» ή «θηλυπρεπή» ρόλο του φύλου.
Αν και όλο και περισσότεροι γονείς προσπαθούν να αποφύγουν τη διδαχή στερεοτύπων για το φύλο στα παιδιά τους, πολλοί εξακολουθούν να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους για επίδοση σε δραστηριότητες παιχνιδιών και δουλειές του σπιτιού με βάση το φύλο τους. Ακόμη κι όταν οι γονείς κάνουν συνειδητή προσπάθεια να μη διδάξουν ρόλους των φύλων, μερικές συμπεριφορές μπορεί να φαίνονται τόσο φυσικές που συμβαίνουν ασυνείδητα. Επομένως, ο πατέρας ενός αγοριού μπορεί να το προσκαλέσει να παίξουν μπάλα, να αλλάξει τα λάδια στο οικογενειακό αυτοκίνητο, ή να κουρέψει το γρασίδι, ενώ ένα κορίτσι μπορεί να λάβει συχνές υπενθυμίσεις να διατηρεί το δωμάτιό της τακτοποιημένο ή να καλείται να βοηθήσει στην ετοιμασία γευμάτων. Ως αποτέλεσμα, αυτή η διαφορετική μεταχείριση καθοδηγεί τα παιδιά προς συγκεκριμένους και διαφορετικούς ενήλικους ρόλους.
