4. Μύθος: Όλες οι γυναίκες θέλουν να βιαστούν. Το γεγονός ότι μερικές γυναίκες έχουν φαντασιώσεις βιασμού μερικές φορές χρησιμοποιείται για να υποστηρίξει την ιδέα ότι οι γυναίκες θέλουν να δεχτούν σεξουαλική επίθεση. Ωστόσο, είναι σημαντικό να γίνει κατανοητή η διαφορά ανάμεσα σε μια ερωτική φαντασίωση και στη συνειδητή επιθυμία για βλάβη του εαυτού ενός ατόμου. Σε μια φαντασίωση το άτομο διατηρεί τον έλεγχο. Μια φαντασίωση δεν περιέχει απειλή σωματικής βλάβης ή θανάτου˙ ο βιασμός ναι.
5. Μύθος: Οι βιαστές είναι ‘προφανώς’ πνευματικά διαταραγμένοι. Η λανθασμένη ιδέα ότι ένας εν δυνάμει βιαστής κατά κάποιο τρόπο «φαίνεται» είναι επίσης επικρατής. Αυτός ο μύθος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος επειδή τα πιθανά θύματα μπορεί να αισθάνονται ότι μπορούν να αναγνωρίσουν ένα βιαστή (ο τρελός ξένος) ή ότι είναι ασφαλή με κάποιον που γνωρίζουν. Ωστόσο, οι περισσότεροι βιασμοί διαπράττονται από ανθρώπους που δεν είναι πνευματικά άρρωστοι και τους οποίους το θύμα γνωρίζει.
6. Μύθος: Η ανδρική σεξουαλική ορμή είναι τόσο ισχυρή που οι άνδρες συχνά δεν μπορούν να ελέγξουν τις σεξουαλικές τους τάσεις. Το πρόβλημα με αυτόν το μύθο είναι ότι μετατοπίζει την ευθύνη από το δράστη στο θύμα. Οι γυναίκες θεωρούνται είτε ότι προκάλεσαν το βιασμό («Δεν έπρεπε να βάλει εκείνο το φόρεμα») ή ότι φέρθηκαν απρόσεκτα ή με αφέλεια («Τι νόμιζε ότι θα συνέβαινε αν επέστρεφε μαζί του στο διαμέρισμα;»).
