Ένα από τα πιο συχνά θέματα που απασχολεί τους ανθρώπους σχετικά με τη σεξουαλική τους ζωή είναι το εάν κάνουν «αρκετό» σεξ. Ως αποτέλεσμα, οι σεξολόγοι συχνά γίνονται δέκτες του εξής ερωτήματος: Ποια είναι η «φυσιολογική» συχνότητα που θα έπρεπε κάποιος να κάνει σεξ; Ωστόσο, δεν μπορούμε να επιλέξουμε ένα νούμερο που να αντιπροσωπεύει τη φυσιολογικότητα αλλά μάλλον χρειάζεται να λάβουμε υπόψη ένα εύρος απαντήσεων. Ο λόγος για αυτό είναι ότι οι άνθρωποι έχουν προτιμήσεις για διαφορετικές ποσότητες και είδη σεξουαλικής δραστηριότητας. Για παράδειγμα, μερικά παντρεμένα ζευγάρια μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να είναι ευχαριστημένα με το να κάνουν σεξ μία φορά το χρόνο, ενώ κάποια πιο νεαρά ζευγάρια μπορεί να μην είναι ευχαριστημένα αν δεν κάνουν σεξ τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας. Επομένως, η «σωστή» ποσότητα του σεξ είναι η ποσότητα που κάνει ένα άτομο και το/τη σύντροφό τους ευτυχισμένους. Ως αποτέλεσμα, συνήθως δεν είναι παραγωγικό να ανησυχεί κανείς για το εάν θα «έπρεπε» να κάνει περισσότερο σεξ αλλά το ερώτημα είναι μάλλον εάν το άτομο είναι ικανοποιημένο με την ποσότητα του σεξ που κάνει.
Έχοντας πει τα παραπάνω, για να δώσουμε μια γενική ιδέα της σεξουαλικής συχνότητας μπορούμε να πούμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αναφέρουν ότι έρχονται σε σεξουαλική επαφή από περίπου λίγες φορές το μήνα έως δύο με τρεις φορές την εβδομάδα. Ωστόσο, η σεξουαλική συχνότητα εξαρτάται από μια ποικιλία παραγόντων. Για παράδειγμα, οι νεότεροι ενήλικες (κάτω από την ηλικία των 40) και οι παντρεμένοι παρουσιάζουν υψηλότερη σεξουαλική δραστηριότητα.
Οι έρευνες υποδηλώνουν ότι το να είναι ένα άτομο σεξουαλικό ενεργό σε μια τουλάχιστον αρκετά συχνή βάση μπορεί να προσφέρει πλεονεκτήματα για τη σωματική και ψυχολογική του υγεία. Μελέτες σε ζώα και ανθρώπου έχουν δείξει ότι τα άτομα που είναι περισσότερα ενεργά σεξουαλικά παρουσιάζουν μεγαλύτερη ανάπτυξη νευρώνων και χαμηλότερα επίπεδα στρεσογόνων ορμονών. Επομένως, είναι πιθανό το σεξ να βοηθάει στη διατήρηση και ίσως και ενίσχυση των γνωστικών λειτουργιών.
Επιπροσθέτως, το σεξ μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη σωματική υγεία και μακροζωία. Μία πειραματική μελέτη στην οποία το αίμα ανδρών εξετάστηκε αμέσως αφού είχαν αυνανιστεί έως τον οργασμό ή αφού είχαν απέχει από σεξουαλική δραστηριότητα αποκάλυψε ότι ο οργασμός συνδεόταν με ενισχυμένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος (Haake et al., 2004). Θα μπορούσε η ενίσχυση του ανοσοποιητικού που ακολουθεί τον οργασμό να βοηθήσει τους ανθρώπους να ζήσουν περισσότερο; Μία μελέτη ανδρών από το Ηνωμένο Βασίλειο βρήκε ότι οι συμμετέχοντες με την υψηλότερη οργασμική συχνότητα είχανε 50% χαμηλότερο ρίσκο θανάτου από ότι εκείνοι οι άνδρες που δεν είχαν τόσους οργασμούς (Davey Smith, Frankel, & Yarnell, 1997).
