Πολλοί άνθρωποι στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες βλέπουν το σεξουαλικό σαδομαζοχισμό πολύ αρνητικά. Αυτή η στάση είναι σίγουρα κατανοητή, ιδιαίτερα από τους ανθρώπους που θεωρούν το σεξ μια τρυφερή αλληλεπίδραση μεταξύ συντρόφων που επιθυμούν να ανταλλάξουν ευχαρίστηση. Ωστόσο, μεγάλο μέρος αυτής της αρνητικότητας πηγάζει από μια γενικευμένη αντίληψη ότι οι σαδομαζοχιστικές δραστηριότητες είναι διαστροφικές μορφές σεξουαλικής έκφρασης που περιλαμβάνουν έντονο πόνο και εξευτελισμό. Γενικά υποτίθεται ότι τα άτομα που εμπλέκονται σε τέτοιες δραστηριότητες είναι συχνά θύματα παρά πρόθυμοι συμμετέχοντες.
Ωστόσο, έχει προταθεί ότι το παραδοσιακό ιατρικό μοντέλο του σαδομαζοχισμού ως παθολογική κατάσταση βασίζεται σε περιορισμένα δείγματα ανθρώπων με διαταραχές προσωπικότητας ή σοβαρά προβλήματα. Επομένως, ίσως είναι παραπλανητικό να βγάλουμε συμπεράσματα από τέτοια δείγματα. Έρευνες σε μη κλινικά περιβάλλοντα δείχνουν ότι για τους περισσότερους συμμετέχοντες, ο σαδομαζοχισμός είναι απλώς μια μορφή σεξουαλικής ενίσχυσης με στοιχεία κυριαρχίας και υποταγής, παιχνίδι ρόλων και συγκατάθεση, την οποία επέλεξαν να εξερευνήσουν εκούσια και αμοιβαία. Επίσης, με βάση άλλες έρευνες, άτομα με σαδομαζοχιστική συμπεριφορά μπορεί να είναι καλά προσαρμοσμένα κοινωνικά και η σαδομαζοχιστική συμπεριφορά να είναι κυρίως μια διευκολυντική πτυχή της σεξουαλικής τους ζωής.
