Οι έρευνες έχουν αποκαλύψει μια στενή συσχέτιση ανάμεσα στο επίπεδο της σεξουαλικής δραστηριότητας ενός ατόμου στην πρώιμη ενήλικη ζωή και στη σεξουαλική του δραστηριότητα στη μεγαλύτερη ηλικία. Άλλες μελέτες έχουν επίσης αναφέρει ένα συσχετισμό και για τα δύο φύλα ανάμεσα στο επίπεδο της σεξουαλικής δραστηριότητας πριν τη μέση ηλικία και στη μεγαλύτερη ηλικία. Η συνεπής σεξουαλική δραστηριότητα σε όλη τη διάρκεια της ζωής μπορεί να αντανακλά μία συνολικά υψηλότερη σεξουαλική ορμή και θετική νοοτροπία απέναντι στη σεξουαλικότητα, εφόσον και οι δύο αυτοί παράγοντες έχουν σημαντική επιρροή στη σεξουαλική επιθυμία και ανταπόκριση.
Τυπικά ο πιο κρίσιμος παράγοντας που επηρεάζει τη σεξουαλική δραστηριότητα στη μεγαλύτερη ηλικία είναι η υγεία. Η κακή υγεία και η ασθένεια έχουν μεγαλύτερο αντίκτυπο στη σεξουαλική λειτουργικότητα από ότι η ίδια η ηλικία. Στις μακροχρόνιες σχέσεις η φτωχή υγεία ενός ατόμου είναι πιθανό να περιορίσει επίσης τη σεξουαλική έκφραση και του συντρόφου του. Εκτός από το ότι συμβάλλουν στη γενική και σεξουαλική υγεία, η τακτική σωματική άσκηση, η υγιεινή διατροφή και το φυσιολογικό βάρος, και η ελαφριά ή καθόλου χρήση αλκοόλ βοηθούν στη διατήρηση της σεξουαλικής επιθυμίας και απόκρισης.
Οι ηλικιωμένοι συχνά βρίσκουν νέες τεχνικές για τη διατήρηση ή ενίσχυση της απόλαυσης του σεξ παρά τις προοδευτικές αλλαγές στη φυσιολογία. Το στοματικό σεξ, η θέαση σεξουαλικά ρητών υλικών, η φαντασίωση, ο ερεθισμός με το χέρι, και η χρήση δονητή είναι κάποια από τα ποικίλα πράγματα που τα μεγαλύτερα ζευγάρια μπορούν να ενσωματώσουν στις σεξουαλικές τους εμπειρίες. Όταν η γεννητική επαφή γίνει λιγότερο συχνή, το ενδιαφέρον, η ευχαρίστηση και η συχνότητα μη γεννητικών δραστηριοτήτων, όπως τα φιλιά, τα χάδια, και οι αγκαλιές μπορεί να παραμείνουν σταθερά ή να αυξηθούν. Η διάθεση για πειραματισμό και η ανάπτυξη νέων σεξουαλικών στρατηγικών με έναν υποστηρικτικό σύντροφο αποτελούν σημαντικά εργαλεία για τη συνέχιση της σεξουαλικής ικανοποίησης.
