Πολλοί γονείς σήμερα θέλουν να συμβάλλουν στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Οι κοινωνικές αξίες για το σεξ αλλάζουν με ραγδαίους ρυθμούς, και όλοι εκτιθέμαστε σε αντικρουόμενες απόψεις. Πόσα θα έπρεπε τα παιδιά να δούνε ή να ακούσουνε; Πολλοί γονείς –ακόμα και μερικοί που νιώθουν άνετα με τη σεξουαλικότητά τους- δυσκολεύονται να κρίνουν τον καλύτερο τρόπο αντίδρασης στη σεξουαλικότητα των παιδιών τους.
Οι γονείς συχνά ρωτάνε πότε θα πρέπει να αρχίσουν να μιλάνε στα παιδιά τους για το σεξ. Μία απάντηση είναι, όταν το παιδί αρχίσει να κάνει ερωτήσεις. Φαίνεται σύνηθες για τα παιδιά να ρωτάνε για το σεξ μαζί με χιλιάδες άλλες ερωτήσεις που κάνουν για τον κόσμο γύρω τους. Οι έρευνες υποδηλώνουν ότι μέχρι περίπου την ηλικία των τεσσάρων ετών, τα περισσότερα παιδιά αρχίζουν να κάνουν ερωτήσεις για το πώς γίνονται τα μωρά. Τι είναι πιο φυσικό από το να ρωτάει κανείς από πού προήλθε; Ωστόσο, αυτή η περιέργεια συχνά εμποδίζεται από τη γονεϊκή απόκριση. Ένα αναψοκοκκινισμένο πρόσωπο και λίγα τραυλίσματα, ένα βιαστικό «Περίμενε μέχρι η μητέρα σου (ή ο πατέρας) να έρθει σπίτι για να κάνεις αυτή την ερώτηση», ή «Δεν είσαι αρκετά μεγάλος-η για να μάθεις τέτοια πράγματα» είναι μερικοί από τους συνηθισμένους τρόπους που η επικοινωνία σε αυτό το σημαντικό πεδίο εμποδίζεται πριν ακόμα ξεκινήσει. Η αναβολή των ερωτήσεων σε αυτή την πρώιμη ηλικία σημαίνει ότι ο γονέας μπορεί να έχει να αντιμετωπίσει το πιθανώς αμήχανο έργο του να ξεκινήσει ένα διάλογο για τα σεξουαλικά θέματα σε μεταγενέστερο σημείο στην ανάπτυξη του παιδιού.
Μπορεί να είναι χρήσιμο για τους γονείς να συμπεριλαμβάνουν πληροφορίες για το σεξ (όταν είναι αρμόζον) σε καθημερινές συζητήσεις που τα παιδιά τους παρατηρούν ή στις οποίες συμμετέχουν. Αν αυτό γίνει με μια αίσθηση άνεσης και φυσικότητας, μπορεί να αυξηθεί η άνεση με την οποία τα παιδιά κάνουν τις ερωτήσεις ή τις παρατηρήσεις τους για το σεξ.
Αν οι ερωτήσεις ενός παιδιού είτε δεν ανακύψουν αυθόρμητα ή παρεμποδιστούν σε μια πρώιμη ηλικία, μπορεί να έρθει η στιγμή που ο γονέας θα νιώσει ότι είναι σημαντικό να αρχίσει να μιλά για το σεξ. Ίσως ένα καλό σημείο εκκίνησης είναι να μοιραστεί τα αληθινά του αισθήματα με το παιδί του –ότι ίσως νιώθει λίγο άβολα με το να συζητά για το σεξ ή ότι ίσως είναι μπερδεμένος για μερικά από τα δικά του αισθήματα ή πεποιθήσεις. Εκφράζοντας τη δική του αναποφασιστικότητα ή ευαλωτότητα μπορεί να κάνει τον εαυτό του πιο προσιτό. Κατά τη διάρκεια αυτής της αρχικής προσπάθειας, η απλή εκδήλωση των συναισθημάτων του γονέα και το να είναι ανοιχτός σε μελλοντικές συζητήσεις μπορεί να είναι το μόνο που χρειάζεται. Μια περίοδος επώασης είναι συχνά χρήσιμη, επιτρέποντας σε ένα παιδί να ερμηνεύσει την προθυμία του γονέα να μιλήσει για τη σεξουαλικότητα. Αν αυτή η πρώτη προσπάθεια δε συνοδευτεί από ερωτήσεις, μπορεί να είναι σοφό να επιλεγεί μία συγκεκριμένη περιοχή για συζήτηση. Μερικές προτεινόμενες ερωτήσεις ανοιχτού τύπου για ήπιο ξεκίνημα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: «Τι νομίζεις ότι είναι το σεξ;», «Τι γνωρίζεις για το πώς γίνονται τα μωρά;», «Τι πράγματα σου λένε οι φίλοι σου για το σεξ;», «Πώς αισθάνεσαι για τις αλλαγές στο σώμα σου;» (για μεγαλύτερα παιδιά ή πρώιμους εφήβους).
Όπως είναι κατανοητό, οι γονείς μερικές φορές τείνουν να υπερφορτώνουν ένα παιδί που περιμένει μια σχετικά σύντομη, ευθεία απάντηση στην ερώτησή του. Για παράδειγμα, ένα πεντάχρονο που ρωτά «από πού ήρθα;» πιθανότατα δε ζητά μια λεπτομερή διάλεξη σχετικά με τη φυσιολογία της συνουσίας και της σύλληψης. Είναι μάλλον πιο χρήσιμο να συζητηθούν απλώς με συντομία τα βασικά της συνουσίας, ίσως περιλαμβάνοντας την ιδέα πιθανής ευχαρίστησης σε τέτοιου είδους μοίρασμα. Είναι επίσης καλή ιδέα να τσεκάρει ο γονέας να δει αν το παιδί του έχει καταλάβει την απάντηση στην ερώτηση. Επιπλέον, μπορεί ο γονέας να θελήσει να ρωτήσει αν πρόσφερε την επιθυμητή πληροφορία και επίσης να κάνει γνωστό στο παιδί ότι είναι ανοιχτός και σε περισσότερες ερωτήσεις. Όταν τα μικρά παιδιά θέλουν περισσότερες πληροφορίες, μάλλον θα τις ζητήσουν, με την προϋπόθεση ότι ένας ενήλικας έχει απαντήσει στις αρχικές τους ερωτήσεις.
Μερικοί γονείς πιστεύουν ότι είναι ανάρμοστο να πούνε στα παιδιά τους ότι η σεξουαλική αλληλεπίδραση είναι ευχάριστη. Άλλοι συμπεραίνουν ότι η συζήτηση της χαράς του σεξ με τα παιδιά τους είναι πολύτιμη.
Η απροθυμία να εκφραστεί το μήνυμα ότι το σεξ μπορεί να είναι απολαυστικό μπορεί να πηγάσει από τις ανησυχίες των γονέων ότι τα παιδιά τους αμέσως θα τρέξουν έξω να ανακαλύψουν τι καλό έχαναν μέχρι τώρα. Τα περισσότερα ερευνητικά στοιχεία δε στηρίζουν τέτοιους προβληματισμούς. Υπάρχουν, ωστόσο, πολλοί δυστυχισμένοι εραστές που παλεύουν να ξεπεράσουν πρώιμα μηνύματα για τη «βρωμιά» και την ανηθικότητα του σεξ.
