Δύο από τις πιο συχνές ερωτήσεις των ανθρώπων σχετικά με την πορνογραφία είναι τι ωθεί τα άτομα να συμμετάσχουν σε πορνό, και εάν οι πορνοστάρ διαφέρουν ψυχολογικά από το μέσο άνθρωπο. Τα χρήματα είναι τυπικά το πιο κοινό κίνητρο, όπως και στην πορνεία. Ωστόσο, σε αντίθεση με την πορνεία, πολύ λίγοι ηθοποιοί του πορνό αναφέρουν ότι εξαναγκάστηκαν να ακολουθήσουν αυτή την καριέρα (αν και αυτό συμβαίνει περιστασιακά, όπως, για παράδειγμα, με τη Linda Lovelace, τη σταρ του φιλμ «Το Βαθύ Λαρύγγι» (Deep Throat) το 1970). Εκτός από τα χρήματα, άλλα συχνά κίνητρα για την είσοδο στο πορνό περιλαμβάνουν το σεξ και την επιθυμία για προσοχή ή φήμη.
Αναφορικά με την ψυχολογική υγεία, η δημόσια αντίληψη για τους πορνοστάρ υποδηλώνει ότι αντιπροσωπεύουν «χαλασμένο προϊόν». Πιο συγκεκριμένα, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι πορνοστάρ προέρχονται από δυσλειτουργικές οικογένειες και ότι είναι πιο πιθανό να είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά. Ωστόσο, σύμφωνα με τις έρευνες, αυτό το στερεότυπο δεν είναι απολύτως αληθινό. Σε μία μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν 177 γυναίκες που είχαν εμφανιστεί σε πορνό με ένα ταιριασμένο δείγμα γυναικών που δεν είχαν συμμετάσχει ποτέ σε ενήλικα φιλμ (Griffith, Mitchell et al., 2013). Οι ηθοποιοί του πορνό, από τις οποίες το 67% αυτοπροσδιορίστηκε ως αμφιφυλόφιλο, είχαν ξεκινήσει τη σεξουαλική τους ζωή σε πιο νεαρή ηλικία (κατά μέσο όρο 2 χρόνια νωρίτερα) και ανέφεραν μεγαλύτερο αριθμό σεξουαλικών συντρόφων εκτός της δουλειάς από ότι το δείγμα των γυναικών (που κυρίως ήταν ετεροφυλόφιλες). Ωστόσο, δεν υπήρχαν διαφορές στις αναφορές προηγούμενης εμπειρίας παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης. Επιπλέον, και οι δύο ομάδες των γυναικών ανέφεραν σχετικώς υψηλά επίπεδα αυτοσεβασμού, αν και ο αυτοσεβασμός ήταν στην πραγματικότητα σημαντικά υψηλότερος στις ηθοποιούς του πορνό. Η μόνη περιοχή όπου η υπόθεση των «χαλασμένων αγαθών» έλαβε υποστήριξη ήταν στο ιστορικό κατάχρησης ναρκωτικών και αλκοόλ. Οι ηθοποιοί του πορνό ήταν σημαντικά πιο πιθανό να αναφέρουν προβλήματα με αυτές τις ουσίες, αλλά σε καμία περίπτωση δε χαρακτήριζαν αυτά τα προβλήματα κάθε ηθοποιό του πορνό.
Δεν υπάρχει παράλληλη μελέτη που να συγκρίνει τους άνδρες που δουλεύουν στο πορνό με ένα ταιριασμένο δείγμα μη ηθοποιών, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία για τους άνδρες ηθοποιούς του πορνό που υποδηλώνουν παρόμοια συμπεράσματα. Σε μία μελέτη στην οποία οι ερευνητές έκαναν ερωτήσεις σε 105 κυρίως ετεροφυλόφιλους άνδρες που είχαν εργαστεί στη βιομηχανία του πορνό για το σεξουαλικό τους ιστορικό και το ψυχολογικό τους προφίλ βρέθηκαν τα εξής: Οι ηθοποιοί είχαν την πρώτη τους σεξουαλική επαφή στην ηλικία των 15.5 ετών, δηλαδή περίπου 1.5 χρόνια νωρίτερα από ότι οι άνδρες σε άλλες μελέτες. Επίσης οι ηθοποιοί ανέφεραν πολύ μεγαλύτερο αριθμό σεξουαλικών παρτενέρ εκτός κάμερας σε σχέση με το μέσο άνδρα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι το αναφερόμενο ποσοστό παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης μεταξύ των ηθοποιών ήταν 11%, το οποίο είναι μόνο ελαφρώς μεγαλύτερο από το 7.9% που είναι ο μέσος όρος για τους άνδρες. Τέλος, οι ηθοποιοί του πορνό ανέφεραν κατά μέσο όρο υψηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης.
Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών υποδηλώνουν ότι οι πορνοστάρ μπορεί να είναι όσο ψυχολογικά υγιής είναι οποιοδήποτε άλλο άτομο σε πολλούς τομείς και, συνολικά, τείνουν να έχουν πολύ θετική αυτοεικόνα. Αυτό έρχεται σε μεγάλη αντίθεση με τις ψυχολογικές συνέπειες της πορνείας που είναι πολύ δυσμενείς. Υπάρχουν αρκετές πιθανές εξηγήσεις για αυτή τη διαφορά. Μία είναι ότι ενώ στο χώρο της πορνείας είναι δυνατόν να δουλέψει οποιοδήποτε άτομο, στο χώρο του πορνό μπορούν να συμμετάσχουν μόνο άνθρωποι με συγκεκριμένους σωματότυπους και προσωπικότητες. Επιπλέον, οι πορνοστάρ γενικά κάνουν σεξ με ελκυστικά άτομα, ενώ όσοι επιδίδονται στην πορνεία συχνά αναφέρουν ότι κάνουν σεξ με ανεπιθύμητους παρτενέρ που μερικές φορές τους κάνουν να αισθάνονται «βρώμικοι» και αηδιασμένοι.
Φυσικά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η παραπάνω συζήτηση αναφέρεται κυρίως σε άτομα που δουλεύουν στη βιομηχανία του πορνό μεγάλου προϋπολογισμού. Στο σύγχρονο κόσμο, ο καθένας μπορεί να γίνει κατά κάποιο τρόπο πορνοστάρ βιντεοσκοπώντας τα δικά του βίντεο με αυνανισμό ή σεξ και μεταφορτώνοντάς τα στο διαδίκτυο. Ο κόσμος του ερασιτεχνικού πορνό έχει σημειώσει εκρηκτική αύξηση τα τελευταία χρόνια και, στην πραγματικότητα, μερικές από τις πιο διάσημες πορνογραφικές ιστοσελίδες σήμερα είναι αυτές που παρουσιάζουν μόνο «πραγματικούς ανθρώπους» που κάνουν «πραγματικό σεξ». Τι κινητοποιεί ένα άτομο να παράγει και να διακινήσει το δικό του πορνό μέσω αυτών των ιστοσελίδων; Η έρευνα στο κομμάτι αυτό είναι ελλιπής, αλλά φαίνεται σαφές ότι πολλοί από τους ανθρώπους που το κάνουν δεν αποσκοπούν σε οικονομικό κέρδος και, αντιθέτως, αντλούν ένα βαθμό σεξουαλικής διέγερσης από τη γνώση ότι οι άλλοι τους παρακολουθούν και διεγείρονται επίσης. Επομένως, μπορεί να υπάρχει μία ποιότητα επιδειξιμανίας (αν και όχι με την κλινική έννοια) σε πολλά από αυτά τα άτομα.
