Η ανάμειξη σε μια εξωσυζυγική σχέση μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για τους συμμετέχοντες, όπως απώλεια του αυτοσεβασμού, ενοχές, άγχος που συσχετίζεται με το να έχει κανείς μια παράλληλη ζωή, καταστροφή φήμης, απώλεια αγάπης, και επιπλοκές από σεξουαλικώς μεταδιδόμενες ασθένειες. Η δυναμική της μυστικότητας τυπικά έχει βλαβερές συνέπειες για την ποιότητα της σχέσης του ζευγαριού. Η μυστικότητα και τα ψέματα διαβρώνουν τη σύνδεση μεταξύ των συζύγων και μεγεθύνουν την ψευδαίσθηση του δεσίματος με τον εξωσυζυγικό σύντροφο. Σύμφωνα με αρκετούς σεξολόγους, η απιστία παίρνει τη σεξουαλική ενέργεια οποιουδήποτε είδους – σκέψεις, συναισθήματα, και συμπεριφορές- έξω από μια σταθερή σεξουαλική σχέση με τέτοιο τρόπο που βλάπτει τη σχέση, και στη συνέχεια υπάρχει η προσποίηση ότι αυτή η απώλεια ενέργειας δε θα επηρεάσει ούτε τους συντρόφους ούτε τη σχέση, εφόσον παραμένει κρυφή. Η απόκρυψη αυτών των συναισθημάτων στερεί τη σχέση από τη ζωτικότητά της, θέτει σε κίνδυνο την ακεραιτότητα, και μεταθέτει την ευθύνη στις επιλογές και αντιδράσεις του άλλου συντρόφου.
Οι σύμβουλοι γάμου έχουν διαφορετικές απόψεις για το εάν οι σύζυγοι που έχουν απιστήσει θα έπρεπε να αποκαλύψουν την παράλληλη σχέση στο/στη σύζυγο. Ωστόσο, οι έρευνες υποδηλώνουν ότι τα ζευγάρια που βρίσκονται στη θεραπεία εξαιτίας της αποκάλυψης ή ανακάλυψης μιας απιστίας ωφελούνται ακόμα περισσότερο από ότι τα ζευγάρια που έχουν αναζητήσει θεραπεία ζεύγους για άλλου λόγους. Σε αντίθεση, όταν ένας από τους συζύγους στη συμβουλευτική γάμου κρατά μυστική μια εξωσυζυγική σχέση από τον άλλο σύζυγο (αλλά έχει αποκαλύψει την απιστία εμπιστευτικά στο θεραπευτή), το ζευγάρι είναι απίθανο να προοδεύσει στη θεραπεία. Η έρευνα επίσης βρίσκει ότι οι γάμοι έχουν καλύτερη κατάληξη όταν ο/η σύζυγος που έχει απιστήσει αποκαλύπτει οικειοθελώς την παράλληλη σχέση στον/στην άλλο-η σύζυγο παρά όταν ο/η άλλος-η σύζυγος το ανακαλύπτει μόνος-η του/της.
Ανεξάρτητα από το πώς ο/η προδομένος-η σύζυγος μαθαίνει για την απιστία, συχνά νιώθει συντετριμμένος-η. Ο/η σύζυγος εις βάρος του/της οποίου-ας έχει γίνει η απιστία μπορεί να βιώσει μια ποικιλία συναισθημάτων, όπως αισθήματα ανεπάρκειας και απόρριψης, ακραίο θυμό, πικρία, ντροπή, και ζήλεια. Τα διαζευγμένα άτομα συχνά αναφέρουν τις εξωσυζυγικές σχέσεις ως αιτία του χωρισμού τους. Ωστόσο, η ανακάλυψη της απιστίας δεν οδηγεί απαραίτητα σε λήξη του γάμου ούτε διαβρώνει απαραίτητα την ποιότητά του. Σε κάποιες περιπτώσεις μια τέτοια κρίση είναι ωφέλιμη, με την έννοια ότι κινητοποιεί το ζευγάρι να ψάξει και να προσπαθήσει να επιλύσει τις προβληματικές περιοχές σχέση- μια διαδικασία που εν τέλει μπορεί να οδηγήσει σε ένα βελτιωμένο γάμο.
