Άρθρα,Για την Γυναίκα,Για τον Άνδρα

Τάνια Μπαταλαμά Σεξολόγος, Ψυχολόγος - Ψυχοθεραπεύτρια Σεξουαλικών Δυσλειτουργιών.


Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση ορίζεται ως οποιαδήποτε συμπεριφορά εκμεταλλεύεται ένα παιδί για τη σεξουαλική ικανοποίηση κάποιου άλλου.

 

Η σεξουαλική (και σωματική και συναισθηματική) κακοποίηση των παιδιών σε όλο τον κόσμο είναι ένα πρόβλημα τεραστίων διαστάσεων. Η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών μπορεί να έχει μακροπρόθεσμες οδυνηρές συνέπειες. Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση μπορεί να περιλαμβάνει  σεξουαλική επαφή οποιουδήποτε είδους (ανάρμοστο άγγιγμα, στοματικό σεξ, συνουσία κτλ.) ή σωματική δύναμη, απειλή βίας, εκφοβισμό, δωροδοκία, ναρκωτικά ή άλλη κατάχρηση εξουσίας, όπως εκμετάλλευση του στάτους κάποιου είτε με βάση τη ηλικία, τη γνώση ή τη θέση. Ακόμη κι αν δεν υπάρξει βία ή απειλή βίας, τέτοιου είδους αλληλεπίδραση θεωρείται εξαναγκαστική και παράνομη επειδή ένα παιδί δε θεωρείται αρκετά ώριμο ώστε να παρέχει ενημερωμένη συγκατάθεση για σεξουαλική ανάμειξη. Η ενημερωμένη συγκατάθεση υπαινίσσεται ότι το άτομο είναι επαρκώς ώριμο διανοητικά και συναισθηματικά για να κατανοήσει πλήρως τη σημασία και τις πιθανές συνέπειες μιας συγκεκριμένης πράξης. Η εκμετάλλευση από τους ενήλικες της αφέλειας ανυποψίαστων θυμάτων έχει γίνει σοβαρό πρόβλημα για παιδιά που χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο. Τα τεχνολογικά επιτεύγματα όπως οι υπολογιστές, οι κάμερες και άλλες συσκευές χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση, καταγραφή, και μετάδοση παιδικής πορνογραφίας με μια ευκολία που ποτέ μέχρι τώρα δεν ήταν διαθέσιμη.

Αν και πρέπει να γνωρίζουμε το γεγονός ότι η παιδική σεξουαλική κακοποίηση συχνά δεν καταγγέλλεται, εκτιμάται ότι τα ποσοστά της κακοποίησης σε δείγματα κοινοτήτων είναι περίπου 33% για τα κορίτσια κάτω από την ηλικία των 18 και 5-10% για τα αγόρια της ίδιας ηλικίας. Αν και αυτές οι εκτιμήσεις αφορούν μόνο την κακοποίηση όπου υπάρχει σωματική επαφή και αποκλείουν συμπεριφορές όπως επιδειξιμανία, ηδονοβλεψία και έκθεση σε πορνογραφία, η επαφή μπορεί να ποικίλει από τριβή και χάδια μέχρι εξαναγκασμό σε κολπική, στοματική ή πρωκτική διείσδυση. Ο δράστης μπορεί να είναι ένας άγνωστος, συγγενής, ή ο πατέρας κάποιου και η κακοποίηση μπορεί να έχει συμβεί μία φορά ή επανειλημμένα για χρόνια. Αυτό που αποκαλούμε σεξουαλική κακοποίηση δεν είναι διακριτό φαινόμενο, αλλά μάλλον μια ευρεία κατηγορία εμπειριών και συμπεριφορών.

Δε φαίνεται να υπάρχουν σημαντικές διαφοροποιήσεις σε εθνικές και πολιτιστικές ομάδες με όρους ποσοστών της σεξουαλικής κακοποίησης αλλά αυτό δεν έχει μελετηθεί αρκετά.

Η σεξουαλική κακοποίηση που υφίστανται τα αγόρια και τα κορίτσια συχνά διαφέρει αρκετά σημαντικά. Ενώ τα κορίτσια είναι περισσότερο πιθανό να κακοποιηθούν από ένα μέλος της οικογένειας και να υποφέρουν την κακοποίηση για περισσότερο χρόνο, τα αγόρια πιο συχνά κακοποιούνται από δράστες του ίδιου φύλου και που είναι πιο κοντά τους στην ηλικία. Αν και τα αγόρια κακοποιούνται πιο συχνά από μη συγγενείς, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα αγόρια βιώνουν σεξουαλική κακοποίηση από σημαντικά μέλη της οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων της μητέρας.

Οι περισσότεροι ερευνητές διαχωρίζουν την παιδική σεξουαλική κακοποίηση που γίνεται από μη συγγενικά πρόσωπα του παιδιού, που αναφέρεται ως παιδοφιλία/παιδεραστία ή αποπλάνηση ανηλίκου, από την αιμομιξία, που είναι η σεξουαλική επαφή μεταξύ δύο ανθρώπων που συγγενεύουν (ένας από τους οποίους είναι συχνά ένα παιδί). Η αιμομιξία περιλαμβάνει τη σεξουαλική επαφή μεταξύ των αδερφών καθώς και τη σεξουαλική επαφή μεταξύ παιδιών και των γονέων τους, των παππούδων τους και των θείων τους. Η αιμομιξία μπορεί να συμβεί και μεταξύ ενηλίκων, αλλά πιο συχνά αφορά ένα παιδί και έναν ενήλικο συγγενή (ή ένα/μία μεγαλύτερο-η αδερφό-ή). Αν και ο ορισμός της διαφέρει ελαφρώς από πολιτισμό σε πολιτισμό, η αιμομιξία είναι μία από τις πιο ευρέως απαγορευμένες σεξουαλικές συμπεριφορές στον κόσμο.

Η ηλικία συναίνεσης για ετεροφυλοφιλική σεξουαλική δραστηριότητα στην Ελλάδα είναι τα 15 έτη.

Η αιμομιξία συμβαίνει σε όλα τα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα και είναι παράνομη ανεξάρτητα από την ηλικία των συμμετεχόντων. Ωστόσο, μια αιμομικτική σχέση μεταξύ ενήλικων συγγενών που συναινούν είναι πολύ λιγότερο πιθανό να προκαλέσει ποινική δίωξη από ότι μία τέτοια σχέση μεταξύ ενός ενήλικα και ενός παιδιού.

Αν και έχει γενικά υποτεθεί ότι η αιμομιξία πατέρα-κόρης είναι η πιο διαδεδομένη, μελέτες έχουν δείξει ότι επαφές μεταξύ αδερφού-αδερφής και μεταξύ πρώτων εξαδέλφων είναι πιο συχνές. Οι σεξουαλικές σχέσεις ανάμεσα σε αδερφούς και αδερφές ανακαλύπτονται σπάνια, και όταν συμβαίνει, συνήθως δεν προκαλούν τις ακραίες αντιδράσεις που τυπικά προκαλούν οι σεξουαλικές επαφές ανάμεσα στον πατέρα και την κόρη. Ωστόσο, η σεξουαλική κακοποίηση από έναν/μία αδερφό-ή ή ένα γονιό συχνά έχει καταστροφικό αντίκτυπο στο παιδί.