Δεν ανταποκρίνονται στη ζήλια όλοι οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο, και αρκετές μελέτες έχουν βρει διαφορές στους τρόπους με τους οποίους αντιδρούν οι άνδρες και οι γυναίκες. Γενικά, οι γυναίκες είναι πιο πιθανό από ότι οι άνδρες να παραδεχτούν ότι νιώθουν ζήλια. Επιπλέον, αρκετές μελέτες υποδηλώνουν ότι η ζήλια μιας γυναίκας τείνει να εστιάζεται πιο πολύ στη συναισθηματική εμπλοκή του/της συντρόφου της με ένα άλλο άτομο, ενώ η ζήλια ενός άνδρα τείνει να εστιάζεται στη σεξουαλική εμπλοκή του/της συντρόφου του με κάποιον άλλον. Ωστόσο, μία ανασκόπηση ποικίλων δεδομένων βρήκε μικρή στήριξη για αυτή την προτεινόμενη διαφορά μεταξύ των φύλων. Μία μελέτη ετεροφυλόφιλων και ομοφυλόφιλων ανδρών και γυναικών βρήκε ότι και τα δύο φύλα ανησυχούσαν περισσότερο για τη συναισθηματική εμπλοκή ενός συντρόφου με ένα άλλο άτομο από ότι για τη σεξουαλική εμπλοκή.
Μία άλλη διαφορά μεταξύ των μοτίβων ζήλιας ανδρών και γυναικών είναι ότι οι γυναίκες συχνά κατηγορούν τους εαυτούς τους όταν προκύπτει μία σύγκρουση λόγω ζήλιας, ενώ οι άνδρες τυπικά αποδίδουν τη ζήλια τους σε ένα τρίτο άτομο ή στη συμπεριφορά του συντρόφου τους. Επίσης έχει δειχτεί ότι οι γυναίκες είναι πιο πιθανό από ότι οι άνδρες να προκαλέσουν σκόπιμα ζήλια στους συντρόφους τους. Αυτή η διαφορά στα μοτίβα ζήλιας των φύλων μπορεί να πηγάζει από το γεγονός ότι οι γυναίκες που αισθάνονται ζήλια συχνά υποφέρουν ταυτόχρονα από αισθήματα ανεπάρκειας και απαξίωσης. Επομένως, οι προσπάθειες μιας γυναίκας να δημιουργήσει ζήλια σε ένα σύντροφο μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια απόπειρα ανάπτυξης αυτοσεβασμού προκαλώντας αυξημένη προσοχή από ένα σύντροφο που ανησυχεί για τις πράξεις της. Οι άνδρες επίσης συχνά βιώνουν αισθήματα ανεπάρκειας όταν ζηλεύουν. Ωστόσο, η σχέση συχνά είναι αντίστροφη στους άνδρες, με την επίγνωση της ζήλιας να προηγείται, και στη συνέχεια να ακολουθείται από αισθήματα ανεπάρκειας.
Μία έρευνα αξιολόγησε τη σχέση μεταξύ της αντιλαμβανόμενης γονεϊκής ποιότητας και της ζήλιας. Οι γυναίκες σε αυτή τη μελέτη ήταν πιο πιθανό να ζηλέψουν για μία απιστία αν αντιλαμβάνονταν ότι ο σύντροφός τους ήταν κακό γονεϊκό υλικό, επειδή ένας ανεπαρκής γονιός που εγκαταλείπει τη σχέση τους θα ήταν λιγότερο πιθανό από ότι ένας καλός γονιός να συνεχίσει να στηρίζει οικονομικά τα παιδιά τους. Σε έντονη αντίθεση, οι άνδρες ήταν πιο πιθανό να ζηλέψουν αν θεωρούσαν ότι η σύντροφός τους ήταν καλό γονεϊκό υλικό, επειδή μπορεί να έχαναν έναν ιδανικό σύντροφο για τεκνοποίηση και φροντίδα των παιδιών τους.
