Στην κοινωνία μας υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση σχετικά με τη διατήρηση της σεξουαλικής επιθυμίας στις μακροχρόνιες σχέσεις. Παρακάτω αναφέρονται μερικοί από τους πιο ισχυρούς μύθους που σχετίζονται με το σεξ και την ερωτική επιθυμία στο γάμο και τις σχέσεις με μεγάλη διάρκεια.
Μύθος 1: Το σεξ στις μακροχρόνιες σχέσεις είναι αυθόρμητο. Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η σεξουαλική επιθυμία θα εμφανιστεί μαγικά την ώρα που κάνουν ο,τιδήποτε, πχ. ενώ ασχολούνται με δουλειές του σπιτιού. Ωστόσο, το σεξ σε μία μακροχρόνια σχέση είναι σκόπιμο και προμελετημένο, δηλαδή το ζευγάρι χρειάζεται να το βάλει σε προτεραιότητα και συχνά να προγραμματίσει συγκεκριμένο χρόνο για αυτό. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι δεν μπορεί να υπάρξει και αυθόρμητο σεξ, σημαίνει απλώς ότι οι σύντροφοι δε θα πρέπει να βασίζονται μόνο στον αυθορμητισμό για τη διατήρηση μιας ικανοποιητικής σεξουαλικής ζωής.
Μύθος 2: Αν υπάρχει αγάπη, το σεξ θα είναι καλό από μόνο του, χωρίς προσπάθεια. Πρόκειται ίσως για τον πιο επικίνδυνο μύθο, ο οποίος ενέχει δύο κινδύνους. Αφενός, αν οι σύντροφοι πιστεύουν ότι η αγάπη από μόνη της αρκεί για τη διατήρηση του ποιοτικού σεξ στη σχέση, το πιθανότερο είναι ότι θα μεταχειριστούν το σεξ με τη λεγόμενη καλοήθη αμέλεια, δηλαδή δε θα επενδύσουν χρόνο και ενέργεια για να έχουν ικανοποιητικό σεξ και αφετέρου, εάν το σεξ πάψει να είναι καλό, είναι πιθανό να χωρίσουν ή να απιστήσουν, αφού θα συμπεράνουν ότι κάτι δεν πάει καλά στη σχέση τους.
Μύθος 3: Το σεξ στις μακροχρόνιες σχέσεις είναι αναπόφευκτο να ξεθωριάσει με τον καιρό. Πρόκειται για το αντίστροφο του προηγούμενου μύθου, δηλαδή για την επικρατούσα άποψη ότι δύο άνθρωποι που είναι χρόνια μαζί είναι λογικό με την πάροδο του χρόνου να πάψουν να έχουν καλή σεξουαλική ζωή. Αυτό όμως κατά πάσα πιθανότητα θα οδηγήσει και πάλι σε καλοήθη αμέλεια, καθώς εάν κάποιος θεωρεί κάτι δεδομένο και φυσικό επακόλουθο, είναι απίθανο να κάνει κάτι για να το εμποδίσει. Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι το σεξ φθίνει με τον καιρό, δε θα προσπαθήσουν να μην το αφήσουν να συμβεί.
Μύθος 4: Η σεξουαλική επιθυμία κάθε ατόμου εξαρτάται από το σύντροφό του. Έχουμε μάθει να σκεπτόμαστε πολλές φορές με τρόπο που να μην αναγνωρίζουμε τις ευθύνες μας αλλά να επιρρίπτουμε τις ευθύνες στους άλλους. Για παράδειγμα, ένα άτομο που έχει μειωμένη σεξουαλική επιθυμία μπορεί να σκεφτεί «Γιατί ο σύντροφός μου δε με κάνει να έχω όρεξη για σεξ;» και «πώς θα μπορούσε να με κάνει να θέλω περισσότερο σεξ;» ή «τι με διεγείρει;» αντί για «Πώς μπορώ εγώ να κάνω τον εαυτό μου να θέλει περισσότερο σεξ;». Όντως, αν αλλάξει το ερώτημα και κάθε άτομο αντιληφθεί ότι είναι το ίδιο υπεύθυνο για την επιθυμία του και τη διέγερσή του, το πιθανότερο είναι ότι θα ανακαλύψει ότι μπορεί να αλλάξει πολλά πράγματα από μόνο του ώστε να αυξήσει τη λίμπιντό του (πχ. να φροντίσει το σώμα του, να ασχοληθεί περισσότερο με τον εαυτό του, να αυξήσει την αυτοπεποίθησή του, να περάσει ποιοτικό χρόνο με το σύντροφό του). Αυτό βεβαίως δε σημαίνει ότι ο σύντροφος είναι αμέτοχος, και σίγουρα ένας άνθρωπος χρειάζεται να μπορεί να ζητήσει από το σύντροφό του πράγματα που ενισχύουν την επιθυμία του, να εκφράσει, δηλ. σεξουαλικά αιτήματα. Ωστόσο, η συνειδητοποίηση ότι μπορούμε από μόνοι μας να κάνουμε πράγματα για να αυξήσουμε τη σεξουαλική μας επιθυμία είναι μέγιστης σημασίας.
