Η συντροφική αγάπη είναι ένα λιγότερο έντονο συναίσθημα από ότι ο έρωτας. Χαρακτηρίζεται από φιλική στοργή και ένα βαθύ δεσμό που βασίζεται στην αυξημένη εξοικείωση με το αγαπημένο πρόσωπο. Περιλαμβάνει εκτίμηση του συντρόφου που βασίζεται στη λογική σκέψη. Η συντροφική αγάπη συχνά περιέχει μία ανοχή για τα ελαττώματα του άλλου μαζί με μία επιθυμία να ξεπεραστούν οι δυσκολίες και οι συγκρούσεις σε μία σχέση. Αυτό το είδος της αγάπης δεσμεύεται να θρέφει συνεχώς μία σχέση. Εν συντομία, η συντροφική αγάπη συχνά έχει διάρκεια, ενώ ο έρωτας είναι σχεδόν πάντα προσωρινός.
Το σεξ σε μία συντροφική σχέση τυπικά αντανακλά αισθήματα συνδεδεμένα με την εξοικείωση, ιδιαίτερα τη σιγουριά του να γνωρίζει το άτομο τι ευχαριστεί το σύντροφό του. Αυτά τα θεμέλια γνώσης και σεξουαλικής εμπιστοσύνης μπορούν να ενθαρρύνουν τον πειραματισμό και τη λεπτή επικοινωνία. Η σεξουαλική ευχαρίστηση δυναμώνει το συνολικό δέσιμο μιας συντροφικής σχέσης. Αν και το σεξ είναι συνήθως λιγότερο συναρπαστικό από ότι όταν είναι ερωτευμένος κανείς, συχνά βιώνεται ως πιο πλούσιο, πιο βαθιά ικανοποιητικό και με μεγαλύτερο νόημα.
