Η χρήση αντισυλληπτικών μέτρων σε παγκόσμιο επίπεδο έχει αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Υπολογίζεται ότι σήμερα τουλάχιστον το 60% των ζευγαριών χρησιμοποιούν αντισύλληψη, συγκριτικά με 10% τη δεκαετία του ’70. Στο Δυτικό κόσμο, το 95% των γυναικών έχουν χρησιμοποιήσει αντισύλληψη κάποια στιγμή στη ζωή τους. Επιπλέον, η τυπική ετεροφυλόφιλη γυναίκα μπορεί να χρειαστεί κάποια μορφή αντισύλληψης για 30 ή περισσότερα χρόνια επειδή προσπαθεί να τεκνοποιήσει, ή εγκυμονεί, για ένα μικρό ποσοστό της αναπαραγωγικής της ζωής. Η αύξηση στη χρήση αντισυλληπτικών μέτρων από τους εφήβους είναι επίσης κάτι πολύ θετικό. Σε αντίθεση με έρευνες στις αρχές του ’90, το 2006 περίπου 20% περισσότεροι έφηβοι ανέφεραν ότι χρησιμοποίησαν προφυλακτικό την τελευταία φορά που είχαν συνουσία, και λιγότεροι προσπαθούν να αποφύγουν την εγκυμοσύνη χρησιμοποιώντας τη μη αποτελεσματική μέθοδο της απόσυρσης (Santelli et al., 2006).
Η διαθεσιμότητα και χρήση αξιόπιστων αντισυλληπτικών μεθόδων είναι επιθυμητή για πολλούς λόγους. Αρχικά, με την αντισύλληψη τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια μπορούν να απολαύσουν τη σεξουαλική οικειότητα με ελαχιστοποιημένο ρίσκο ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης. Τα παιδιά είναι πιο πιθανό να γεννηθούν από γονείς που είναι έτοιμοι για την ευθύνη της ανατροφής τους, και η ικανότητα να γέννησης των παιδιών με τουλάχιστον 18 μήνες διαφορά αυξάνει την υγεία των νεογέννητων. Πολύ λιγότερες γυναίκες από ποτέ έρχονται αντιμέτωπες με την απόφαση για έκτρωση. Οι αποτελεσματικές μέθοδοι αντισύλληψης έχουν επίσης επιτρέψει στις γυναίκες του Δυτικού κόσμου να αυξήσουν την ισοτιμία τους με τους άνδρες συντρόφους τους στη μοντέρνα κοινωνία. Ως αποτέλεσμα της αυξημένης δύναμης των γυναικών, οι άνδρες έχουν ευκαιρίες να επεκτείνουν την ενασχόλησή τους με τα παιδιά τους, κάτι που ήταν σχεδόν άγνωστο στις προηγούμενες γενιές.
Πολλές σύγχρονες θρησκευτικές ομάδες εγκρίνουν έως και ευνοούν τη χρήση αντισυλληπτικών μέτρων. Ωστόσο, οι αντιρρήσεις για την αντισύλληψη συχνά πηγάζουν από θρησκευτικές πεποιθήσεις, και κάποια άτομα και ζευγάρια δε χρησιμοποιούν αντισυλληπτικές μεθόδους εξαιτίας της θρησκείας τους.
Η διαθεσιμότητα αντισυλληπτικών μεθόδων σε άνδρες και γυναίκες σε όλο τον κόσμο που επιθυμούν να τις χρησιμοποιήσουν θα βοηθήσει στο πρόβλημα του υπερπληθυσμού. Στα τέλη του 20ου αιώνα, ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν 6,5 δισεκατομμύρια, σε σύγκριση με 2.3 δισεκατομμύρια το 1950. Τα Ηνωμένα Έθνη προβλέπουν ότι μέχρι το 2050 θα υπάρξει αύξηση στα 8.9 δισεκατομμύρια. Από αυτή την ανάπτυξη, το 95% αναμένεται να συμβεί στις φτωχότερες, αναπτυσσόμενες χώρες, όπου ο πληθυσμός ήδη υπερβαίνει τη διαθεσιμότητα των αναγκαίων αγαθών: στέγη, τροφή, και καύσιμα. Όταν οι φτωχές οικογένειες έχουν πολλά παιδιά, δεν μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή τροφή, υγειονομική φροντίδα, και εκπαίδευση για κάθε παιδί. Επιπλέον, ο υπερπληθυσμός (και η υπερκατανάλωση των παγκόσμιων πόρων από τις αναπτυγμένες χώρες) αποτελεί άμεση απειλή για το περιβάλλον της γης.
