4. Έλεγξε τα δικά σου συναισθήματα. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ένα θύμα βιασμού είναι η αντίδραση ενός συντρόφου που αποσπάται εστιάζοντας την προσοχή του στο δικό του θυμό και τα φανταστικά ελαττώματά του («Έπρεπε να ήμουν εκεί για να σε προστατέψω»). Μόλις έχει πέσει θύμα ενός βίαιου άνδρα (ή ανδρών) –τις περισσότερες φορές- και το να έρθει αντιμέτωπη με τα ξεσπάσματα του συντρόφου ή του φίλου της δε θα τη βοηθήσει να ανακτήσει τον έλεγχο.
5. Πρόσφερε παρηγοριά. Ένα θύμα βιασμού χρειάζεται επειγόντως παρηγοριά, ειδικά από κάποιον που αγαπά ή νοιάζεται. Μπορεί να θέλει να την κρατήσουν αγκαλιά, και η παρηγορητική ανακούφιση του να βρίσκεται στα μπράτσα κάποιου που εμπιστεύεται μπορεί να της προσφέρει ένα ισχυρό ξεκίνημα στη διαδικασία της επούλωσης. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να μη θέλει να την αγγίζουν καθόλου. Σεβάσου αυτή την επιθυμία. Τα λόγια μπορούν επίσης να προσφέρουν παρηγοριά. Ακούγοντας απλώς τα λόγια «Σε αγαπώ πολύ και θα είμαι εδώ για σένα με όποιον τρόπο θεωρείς κατάλληλο» μπορεί να νιώσει μεγάλη ανακούφιση.
6. Επίτρεψε στο θύμα να πάρει αποφάσεις. Ένα θύμα βιασμού μπορεί να αναρρώσει γρηγορότερα όταν μπορέσει να αποφασίσει για τον εαυτό του το πώς θα χειριστεί την επίθεση. Το να πάρει τις δικές αποφάσεις για το τι θα πρέπει να γίνει μετά το βιασμό είναι ένα σημαντικό βήμα στην ανάκτηση του ελέγχου της ζωής της αφού ο έλεγχος της έχει αφαιρεθεί από το δράστη-ες. Κάποιες ερωτήσεις που μπορεί να τη βοηθήσουν να ανακτήσει τον έλεγχο είναι: «Πού και με ποιον θα ήθελες να μείνεις τις επόμενες λίγες μέρες ή εβδομάδες;» ή «Πώς μπορώ να σε βοηθήσω τώρα;» Μερικές φορές η πρόταση εναλλακτικών επιλογών μπορεί να είναι χρήσιμη. Για παράδειγμα, ενώ την ενθαρρύνεις να αναλάβει κάποιου είδους θετική δράση, μπορείς να ρωτήσεις, «Θα ήθελες να καλέσουμε την αστυνομία, να πάμε σε ένα νοσοκομείο ή να καλέσουμε μια γραμμή βοήθειας;» Θυμήσου, η απόφαση είναι δική της και πρέπει να γίνει σεβαστή και να μην αμφισβητηθεί ακόμα κι αν δε συμφωνείς με αυτή.
7. Πρόσφερε καταφύγιο. Αν δε μένει μαζί σου, προσφέρσου να μείνεις μαζί της στο σπίτι της, ζήτησέ της να μείνει μαζί σου, ή βοήθησέ την να κανονίσει κάτι άλλο με το οποίο να αισθάνεται άνετα. Και πάλι, η επιλογή είναι δική της.
